ผลการค้นหา

จุ,จุ,จุ ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดูดลมเข้าปากเพื่อดุ ห้าม หรือเตือนเป็นต้น.

จุ

หมายถึงก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ.

จุทสะ

หมายถึง[จุดทะสะ] (แบบ) ว. สิบสี่. (ป. จุทฺทส; ส. จตุรทศ).

จุลพน

หมายถึง[จุนละ-] น. ชื่อกัณฑ์ที่ ๖ ของมหาชาติ.

จุปาก

หมายถึงก. ทำเสียงด้วยปากดังจุ ๆ.

ท้องยุ้งพุงกระสอบ

หมายถึง(สำ) น. คนกินจุ. (ปาก) ว. ที่กินจุผิดปรกติ.

จุลอุปรากร

หมายถึงน. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสำคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์คล้ายอุปรากรแต่มีบทสนทนา เนื้อเรื่องมีความร่าเริงขบขัน และมักจบลงด้วยความสุข. (อ. operetta).

อัจจุตะ

หมายถึง[อัดจุตะ] ว. ไม่เคลื่อนที่, มั่นคง, แน่นอน, เสมอไป. (ป.).

ผู้ไทย

หมายถึงน. ชนชาติไทยสาขาหนึ่งแถวสิบสองจุไทย.

ละเม็ด

หมายถึงน. ชนชาวเขาจำพวกข่า อยู่ทางแคว้นสิบสองจุไทย.

กระแบก

หมายถึงน. ต้นตะแบก เช่น หูกวางพรรค์กระแบก. (ม. คำหลวง จุลพน), ตระแบก ก็ว่า.

กันลึง

หมายถึง(โบ) ก. จับ เช่น กันลงกันลึงคลึงคนธ์. (ม. คำหลวง จุลพน).