ผลการค้นหา

ขาดแคลน

หมายถึงก. ขัดสน, อัตคัด.

ขัดสน

หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.

แคลน

หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.

แร้นแค้น

หมายถึงว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.

อัตคัด

หมายถึง[อัดตะ-] ว. ขัดสน, ฝืดเคือง, ยากจน, เช่น เขาเป็นคนอัตคัด. ก. มีน้อย, ขาดแคลน, เช่น อัตคัดผม อัตคัดน้ำ.

พิกล

หมายถึงว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล. (ป., ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ).

ยากไร้

หมายถึงว. ยากจน, ขาดแคลนไปทุกสิ่งทุกอย่าง เช่น คนยากไร้.

อดอยาก

หมายถึงก. ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน.

ข้าวยากหมากแพง

หมายถึง(สำ) น. ภาวะขาดแคลนอาหาร, ทุพภิกขภัย.

ทรภิกษ์

หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.

รองรัง

หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.

ทุพภิกขภัย

หมายถึง[ทุบพิกขะไพ] น. ภัยอันเกิดจากข้าวยากหมากแพงหรือการขาดแคลนอาหารในบ้านเมือง. (ป.).