ผลการค้นหา

ขยับ

หมายถึง[ขะหฺยับ] ก. เคลื่อนไหวหรือทำท่าว่าจะทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ขยับปากจะพูด ขยับปีกจะบิน ขยับดาบ; เลื่อนที่ เช่น ขยับตู้ใบนี้เข้าไปให้ชิดฝา, กระเถิบ เช่นนั่งอยู่ห่างนัก ขยับเข้ามาให้ใกล้. ว. ค่อนข้าง, เกือบ, เช่น ขยับจะจริง.

กระย่อน

หมายถึงก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง, กระหย่อน ก็ใช้; ยวบยาบ, แกว่ง เช่น ลมไกวกิ่งกลฟ้อน ก็กระย่อนอยู่ยานโยน. (สมุทรโฆษ); ขยับ เช่น ยกค้อนกระย่อนดูบริพาร. (สมุทรโฆษ).

กระถด

หมายถึงก. ถดถอย, กระเถิบ, ขยับ.

กระหยับ

หมายถึง(กลอน) ก. ขยับ เช่น มือถือธนูกระหยับลั่น. (รามเกียรติ์ ร. ๑; ไกรทอง; สรรพสิทธิ์). (แผลงมาจาก ขยับ).

กรับขยับ

หมายถึงน. กรับเสภา.

กระดุกกระดิก

หมายถึงว. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, ดุกดิก ก็ว่า.

ดุกดิก

หมายถึงก. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, กระดุกกระดิก ก็ว่า.

เขยิบ

หมายถึง[ขะเหฺยิบ] ก. ขยับเลื่อนไปเล็กน้อย.

ไหวตัว

หมายถึงก. ขยับตัว, รู้ตัวพร้อมที่จะรับเหตุการณ์.

ถัด

หมายถึงก. ขยับไปด้วยก้น. ว. รองลงไป, ต่อไป.

กระแซะ

หมายถึงก. ขยับกระทบเข้าไป เช่น ขยับตัวกระแซะเข้าไป พูดเลียบเคียงกระแซะเข้าไป.

เงือบ

หมายถึงว. อาการที่ปลาขยับเหงือกหายใจ.