ผลการค้นหา

ระรึง

หมายถึงก. ผูกแน่น.

รัดรึง

หมายถึงก. กอดแน่น, ผูกแน่น, เช่น ความรักรัดรึงใจ.

รึง

หมายถึงว. ร้อน, ระอุ เช่น เถ้ารึง. ก. รัด.

ปรึง

หมายถึง[ปฺรึง] ว. อย่างเร่งรีบ, เต็มที่, เช่น บ้างควบปรึงตะบึงไปไม่รอรั้ง. (อิเหนา). (ข. บฺรึง).

เถ้ารึง

หมายถึงน. กองเถ้าที่ไม่มีถ่านไฟ แต่ยังมีความร้อนระอุอยู่, เท่ารึง ก็ใช้.

พรั่นพรึง

หมายถึงก. นึกหวาดหวั่น, นึกพรั่นใจ.

กรึง

หมายถึง[กฺรึง] (โบ) ก. ตรึง, ปักแน่น, ทำให้อยู่กับที่, เช่น ต้องศรพรหมาสตร์ฤทธิรณ กรึงแน่นทรวงบน ตลอดจนยอดปฤษฎางค์. (พากย์).

จรึง

หมายถึง[จะ-] (กลอน) ก. กรึง, ตรึง, เช่น เทียบที่ถมอก่อภูเพียง บรรพตจรึงเรียง. (ดุษฎีสังเวย).

เท่ารึง

หมายถึงน. เถ้ารึง.

พรึง

หมายถึงน. ไม้กระดานหน้าใหญ่ตั้งอยู่บนหัวรอด รัดรอบเสาทั้ง ๔ ด้าน.

ตรึง

หมายถึง[ตฺรึง] ก. ทำให้อยู่กับที่ เช่น ตรึงตะปู ตรึงที่นอน ตรึงข้าศึก, ทำให้อยู่คงที่ เช่น ตรึงราคาสินค้าไว้, ติดอยู่ เช่น ตรึงใจ.