คำในภาษาไทยแพศย์หมายถึง[แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).แพศย์ อ่านว่าอ่านว่า /แพด/ ภาพประกอบ แพศย์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกษัตริย์ ธุรำ พราหมณ์ มหาศาล ยัชโญปวีต วรรณ,วรรณ-,วรรณะ เวศย์ แวน แวนดา แวววิเชียร แส แสงสว่างแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าแพ้วถัดไปแพศยา