พจนานุกรมไทย

คำในภาษาไทย

เพี้ยน

หมายถึงว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย เช่น หน้าเพี้ยน, คลาดเคลื่อน เช่น พูดเพี้ยน เสียงเพี้ยน, ผิดเพี้ยน ก็ว่า, โบราณใช้ เพียน ก็มี; (ปาก) ไม่ค่อยปรกติ (มักใช้แก่คน) เช่น เขามีท่าทางเพี้ยน ๆ.

 ภาพประกอบ

  • เพี้ยน หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย เพี้ยน หมายถึง ว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย เช่น หน้าเพี้ยน, คลาดเคลื่อน เช่น พูดเพี้ยน เสียงเพี้ยน, ผิดเพี้ยน ก็ว่า, โบราณใช้ เพียน ก็มี; (ปาก) ไม่ค่อยปรกติ (มักใช้แก่คน) เช่น เขามีท่าทางเพี้ยน ๆ.

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

กระดวน กระวี กุลี ผิดเพี้ยน ลินลา,ลิ้นลา หูฝาด,หูเฝื่อน เพียน เวค เสียงเพี้ยน เสียงเหน่อ เหรอ,เหรอะ ไผ่ผัง

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "เพี้ยน"

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"