คำในภาษาไทย
สุม
สุม
หมายถึงก. วางทับซ้อน ๆ กันลงไปจนสูงเป็นกองอย่างไม่มีระเบียบ เช่น สุมหญ้า สุมฟาง สุมหนังสือไว้เต็มโต๊ะ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ความทุกข์สุมอก. (โบ) น. ต้นไม้ใหญ่ที่ขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่ เช่น สุมม่วง คือ ป่าม่วง. (จารึกสุโขทัย).
ภาพประกอบ สุม
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
บุตรีตระสุม วสุมดี ส สะ สุมกระหม่อม สุมควัน สุมพล สุมยุง สุมไฟ อมทุกข์ เมะ โกสุม