คำในภาษาไทยพิโมกข์หมายถึงน. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ). ภาพประกอบ พิโมกข์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันพกนุ่น พกุระ พกุล พงศ,พงศ-,พงศ์ พงศา พญาลอ พญาโศก พญาไทย พณิช พนธารา พนมมือ พิโมกษ์แชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าพิมุขถัดไปพิโมกษ์