ด้าม
หมายถึงน. ส่วนของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ใช้ถือใช้จับ เช่น ด้ามมีด ด้ามขวาน, ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า ด้าม เช่น ปากกาด้ามหนึ่ง ปากกา ๒ ด้าม; ต้น, ทาง, เช่น โดยด้ามอาทิสวคนธ์. (ม. คําหลวง จุลพน), ผู้เผด็จด้ามตัณหา. (ม. คําหลวง ฉกษัตริย์), โดยด้ามอาทิทศธรรมสนท้าว. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์), แลราชผู้มีอยู่ในด้ามมารคธรรม. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).
ภาพประกอบ ด้าม
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ง้าว ดก ดองฉาย,ดองหาย ดาม ด้ำ ทัดทา มิดด้าม สุดกั่น,สุดด้าม,สุดด้าม,สุดลิ่ม,สุดลิ่ม หอกซัด หักด้ามพร้าด้วยเข่า หัวแจว โชงโลง