คำในภาษาไทยครืน,ครืน,ครื้น,ครืนครั่น,ครื้นครั่นหมายถึง[คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน. ภาพประกอบ ครืน,ครืน,ครื้น,ครืนครั่น,ครื้นครั่น คำในภาษาไทยที่คล้ายกันกระทั่ง กุลาหล ค คคนางค์ คคนานต์ คงกระพัน,คงกระพันชาตรี ครั่นครื้น ครึน ครืน คะ อัพภาส เครนแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าครืนถัดไปครื้นครึก