คำในภาษาไทย หมวด ม (หน้าที่ 9)

มิคสิระ,มิคสิระ,มฤคศิระ,มฤคเศียร
หมายถึง [-, มะรึกคะสิระ, มะรึกคะเสียน] น. ดาวฤกษ์ที่ ๕ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปหัวเต่า, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. (ป. มิคสิร; ส. มฺฤคศิรสฺ).

มิคี
หมายถึง น. แม่เนื้อ, นางเนื้อ. (ป.).

มิคเศียร,มิคสิร,มิคสิร-,มิคสิระ,มิคสิระ
หมายถึง น. ชื่อเดือนที่ ๑ แห่งจันทรคติ, เดือนอ้ายตกราวเดือนธันวาคม. (ป.).

มิงโค
หมายถึง น. รอบ ๗ วัน, สัปดาห์หนึ่ง. (ช.).

มิจฉา
หมายถึง [มิดฉา] ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).

มิจฉากัมมันตะ
หมายถึง น. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

มิจฉาจริยา
หมายถึง น. การประพฤติผิด.

มิจฉาจาร
หมายถึง น. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).

มิจฉาชีพ
หมายถึง น. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่น เขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).

มิจฉาทิฐิ
หมายถึง น. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).

มิจฉาบถ
หมายถึง น. ทางดำเนินผิด. (ป.).

มิจฉาวาจา
หมายถึง น. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).

มิจฉาวายามะ
หมายถึง น. ความพยายามผิด. (ป.).

มิจฉาสติ
หมายถึง น. ความระลึกในทางผิด. (ป.).

มิจฉาสมาธิ
หมายถึง น. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).

มิจฉาสังกัปปะ
หมายถึง น. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).

มิจฉาอาชีวะ
หมายถึง น. การเลี้ยงชีพในทางผิด.

มิญช,มิญช-
หมายถึง [มินชะ-] น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).

มิด
หมายถึง ว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.

มิดชิด
หมายถึง ว. ลับตา, ไม่ให้ใครเห็น, เช่น ซ่อนให้มิดชิด, สนิทแนบเนียน เช่น ปิดประตูให้มิดชิด, เรียบร้อย เช่น ห่อให้มิดชิด.

มิดด้าม
หมายถึง ว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, สุดก้น สุดด้าม หรือ สุดลิ่ม ก็ว่า.

มิดน้ำ
หมายถึง ว. อาการที่น้ำท่วมหัวเรือจนมิด เช่น หัวเรือมิดน้ำ.

มิดหมี
หมายถึง ว. มาก, สนิท, ใช้ประกอบหลังคำ ดำ เป็น ดำมิดหมี.

มิดหัว
หมายถึง ว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

มิดีมิร้าย
หมายถึง ว. ชั่วร้าย, ไม่สมควร; อาการที่ล่วงเกินในเชิงชู้สาว.

มิดเมี้ยน
หมายถึง ว. ลับจนมองไม่เห็น; แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, กระมิดกระเมี้ยน ก็ว่า.

มิดเม้น
หมายถึง ก. ซ่อนของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ลับตา.

มิต,มิต-
หมายถึง [-ตะ-] ว. พอประมาณ, น้อย. (ป.).

มิตภาณี
หมายถึง น. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

มิตร,มิตร-
หมายถึง [มิด, มิดตฺระ-] น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. (ส.; ป. มิตฺต).

มิตรจิต
หมายถึง น. ความมีนํ้าใจเอื้อเฟื้อเสมือนเพื่อนรัก, ความรักใคร่ประนีประนอมฐานเพื่อนรัก, เช่น มีมิตรจิตต่อกัน.

มิตรจิตมิตรใจ
หมายถึง (สำ) น. ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เช่น ต่างก็มีมิตรจิตมิตรใจต่อกัน.

มิตรภาพ
หมายถึง น. ความเป็นเพื่อน เช่น มิตรภาพระหว่างเขาทั้งสอง. (ส.).

มิตรสหาย
หมายถึง [มิด-] น. เพื่อนฝูง.

มิติ
หมายถึง น. การวัด (มักใช้ประกอบหลังศัพท์อื่น) เช่น ตรีโกณมิติ สังคมมิติ, ขนาดซึ่งวัดไปตามทิศทางใดทิศทางหนึ่ง โดยถือขนาดยาวเป็นมิติที่ ๑ ขนาดกว้างเป็นมิติที่ ๒ ขนาดหนาหรือสูงเป็นมิติที่ ๓ และถือว่าเวลาเป็นมิติที่ ๔, ในทางศิลปะอาจใช้ หนาหรือลึก แทน กว้างหรือยาว ก็ได้. (ส.).

มิติ
หมายถึง น. ด้าน, มุมมอง, เช่น เปิดมิติใหม่ของวงการภาพยนตร์.

มิถยา
หมายถึง [มิดถะหฺยา] ว. มิจฉา. (ส. มิถฺยา; ป. มิจฺฉา).

มิถุน
หมายถึง น. ชื่อกลุ่มดาวราศีที่ ๒. (ป., ส. มิถุน ว่า คนคู่).

มิถุนายน
หมายถึง น. ชื่อเดือนที่ ๖ ตามสุริยคติ ซึ่งขึ้นต้นด้วยเดือนมกราคม มี ๓๐ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๓ ตามสุริยคติ ซึ่งขึ้นต้นด้วยเดือนเมษายน. (ป., ส. มิถุน + อายน).

มิทธะ
หมายถึง [มิด-] น. ความท้อแท้, ความเชื่อมซึม. (ป., ส.).

มิทธี
หมายถึง [มิด-] ว. ท้อแท้, เชื่อมซึม. (ป.).

มินตรา
หมายถึง [-ตฺรา] น. ต้นกระถิน. (ช.).

มินตา
หมายถึง ก. ขอโทษ. (ช.).

มินหม้อ
หมายถึง น. เขม่าดำที่ติดก้นหม้อ, มักพูดเพี้ยนเป็น ดินหม้อ ก็มี.

มิน่า,มิน่าล่ะ,มิน่าเล่า
หมายถึง คำแสดงว่า รู้สาเหตุ.

มิยา
หมายถึง น. โต๊ะวางของ. (ช.).

มิรันตี
หมายถึง น. ต้นดาวเรือง. (ช.).

มิลลิกรัม
หมายถึง น. ชื่อมาตราชั่งตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับ ๑ ใน ๑,๐๐๐ ของ ๑ กรัม, อักษรย่อว่า มก. (ฝ. milligramme).

มิลลิบาร์
หมายถึง (อุตุ) น. หน่วยวัดความกดอากาศ ๑ มิลลิบาร์มีค่าเท่ากับ ๑,๐๐๐ ดายน์ต่อตารางเซนติเมตร หรือ ๑๐๐ นิวตันต่อตารางเมตร. (อ. millibar).

มิลลิลิตร
หมายถึง น. ชื่อมาตราตวงตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับ ๑ ใน ๑,๐๐๐ ของ ๑ ลิตร, อักษรย่อว่า มล. (ฝ. millilitre).

มิลลิเมตร
หมายถึง น. ชื่อมาตราวัดตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับ ๑ ใน ๑,๐๐๐ ของ ๑ เมตร, อักษรย่อว่า มม. (ฝ. millimètre).

มิลักขะ,มิลักขู
หมายถึง น. คนป่าเถื่อน. (ป.).

มิลาต
หมายถึง ว. เหี่ยว, โรย; อิดโรย, เมื่อย. (ป.).

มิศร,มิศร-,มิศรก,มิศรก-
หมายถึง [มิดสะระ-, มิดสะระกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ; ประสมขึ้น. (ส.; ป. มิสฺส, มิสฺสก).

มิส,มิส-,มิสก,มิสก-
หมายถึง [มิดสะ-, มิดสะกะ-] ว. เจือ, ปน, คละ. (ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).

มิสกรี
หมายถึง [มิดสะกฺรี] น. เสื้อที่ใช้ผ้าค่อนข้างบาง ลักษณะเป็นเสื้อคอกลม ผ่าหน้าลึกพอให้สวมได้ แขนเสื้อต่อเป็นเส้นตรง.

มิสกวัน
หมายถึง น. ชื่อสวนของพระอินทร์ ๑ ใน ๔ แห่ง ได้แก่ นันทวัน ปารุสกวัน จิตรลดาวัน และมิสกวัน. (ป. มิสฺสกวน; ส. มิศฺรกวน); ป่าที่มีไม้ต่าง ๆ ระคนกัน.

มิสซา
หมายถึง น. พิธีกรรมในศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก เพื่อระลึกถึงพระเยซูที่ทรงสั่งเสียสาวกขณะที่รับประทานอาหารมื้อสุดท้าย โดยสัญญาว่า เมื่อประกอบพิธีแบ่งขนมปังดังที่พระองค์กระทำ พระองค์จะเสด็จมาประทับร่วมด้วยทุกครั้ง. (ล. missa; อ. mass).

มิหนำซ้ำ
หมายถึง ว. เท่านี้ยังไม่เพียงพอ, หนักยิ่งไปกว่านั้นอีก, เช่น ตัดเท้าตัดกรแล้วมิหนำ ซ้ำฆ่าสุริย์วงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์).

มิอย่ารา
หมายถึง ว. ไม่เลิก, ไม่หยุด.

มิอย่าเลย
หมายถึง ว. ไม่เลิกเลย, ไม่เป็นอย่างอื่นเลย.

มิเตอร์
หมายถึง น. เครื่องสำหรับวัดขนาด จำนวน เวลา และ มุม เช่น มิเตอร์น้ำ มิเตอร์ไฟฟ้า, มาตร ก็ว่า. (อ. meter).

มิได้
หมายถึง ว. ไม่ได้, ไม่ใช่.

มิไย
หมายถึง สัน. ถึงแม้, ถึงแม้ว่า, เช่น มิไยจะด่า หมายความว่า ถึงแม้จะด่า.

มิ่ง
หมายถึง น. สิ่งเป็นสิริมงคล เช่น มิ่งเมือง เมียมิ่ง.

มิ่งขวัญ
หมายถึง น. สิ่งหรือผู้เป็นที่รักหรือเคารพนับถือ.

มิ่งมงคล
หมายถึง น. สิ่งที่ถือว่าเป็นสิริมงคลอันจะนำความสุขความเจริญมาสู่.

มิ่งมิตร
หมายถึง น. เพื่อนรัก, เมียรัก.

มิ่งเมีย
หมายถึง น. เมียที่ถือว่านำสิ่งมงคลมาสู่สามีและครอบครัว.

มิ่ม
หมายถึง ดู มิ้ม ๒.

มิ้ม
หมายถึง น. ชื่อผึ้งขนาดเล็กชนิด Apis florea ผึ้งงานยาวประมาณ ๘ มิลลิเมตร อกกว้างประมาณ ๒.๕ มิลลิเมตร อาศัยอยู่รวมเป็นกลุ่ม ทำรังในที่โล่งแจ้งเป็นแผ่นเดี่ยว ๆ มีขนาดตั้งแต่ฝ่ามือไปจนถึง ๓๐ เซนติเมตร เมื่อเลี้ยงลูกโตแล้วจะทิ้งรังไปหาที่ใหม่ต่อไป, มิ่ม นิ่ม หรือ นิ้ม ก็เรียก.

มิ้ม
หมายถึง ก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.

มี
หมายถึง ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก, ประกอบด้วย เช่น อริยสัจ ๔ มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค, ปรากฏ เช่น มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า, เกิด เช่น มีโรคระบาด, คงอยู่ เช่น มีคนอยู่ไหม.

มีครรภ์
หมายถึง ก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีท้อง ก็ว่า.

มีชีวิตชีวา
หมายถึง ว. มีความสดชื่นคึกคัก.

มีชื่อ,มีชื่อเสียง
หมายถึง ว. มีเกียรติยศชื่อเสียง.

มีชู้
หมายถึง ก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน.

มีด
หมายถึง น. เครื่องใช้สำหรับฟัน ผ่า จัก เหลา เป็นต้น ทำด้วยโลหะมีเหล็กเป็นต้น ใบมีดมีลักษณะเป็นแผ่น รูปยาวรี มีคมด้านหนึ่ง มีสันอยู่อีกด้านหนึ่ง หรือมีคมทั้ง ๒ ด้าน ปลายมีดรูปร่างแหลมก็มี ป้านก็มี โคนมีดเป็นกั่นรูปเดือยเรียวแหลม หรือเป็นแผ่นสอดติดอยู่ในด้ามซึ่งมักทำด้วยไม้หรือเขาสัตว์ มีชื่อเรียกต่าง ๆ ตามลักษณะและวัตถุประสงค์ที่ใช้.

มีดกราย
หมายถึง น. มีดขนาดใหญ่ รูปเพรียวยาว หัวตัด ใช้ถือกรีดกราย, พร้ากราย พร้าโอ หรือ มีดโอ ก็เรียก.

มีดกรีดกล้วย
หมายถึง น. มีดขนาดเล็ก ใบมีดรูปยาวรี ปลายแหลมโค้งงอ ด้ามทำด้วยไม้ ใช้กรีดหรือผ่าเปลือกกล้วยปิ้ง.

มีดกรีดยาง
หมายถึง น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปงอเป็นขอคล้ายเคียวเกี่ยวข้าว ใช้กรีดเปลือกต้นยางพารา.

มีดขอ
หมายถึง น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดยาว ปลายงอเป็นรูปขอ ด้ามยาว ๑-๒ ศอก ใช้สำหรับเกี่ยว ตัด ลิด หรือราน, พร้าขอ ก็เรียก.

มีดควั่นอ้อย
หมายถึง น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปยาวรี ปลายมน มีด้าม เจาะรูที่ปลายใบมีดสำหรับสอดปลายเข้ากับหลักควั่นอ้อย ใช้ควั่นอ้อย.

มีดคว้าน
หมายถึง น. มีดขนาดเล็ก ใบมีดรูปยาวรีคล้ายใบหญ้า มักทำด้วยทองเหลือง ปลายแหลมโค้งเล็กน้อย ด้ามมักทำด้วยไม้หรือเขาสัตว์ ใช้ปอก จัก คว้านผลไม้.

มีดชายธง
หมายถึง น. มีดขนาดย่อม ใบมีดเป็นรูปสามเหลี่ยม ปลายแหลม ยาวประมาณ ๑ คืบ ด้ามสั้น ใช้พกเป็นอาวุธ.

มีดซุย
หมายถึง น. มีดขนาดย่อม ใบมีดรูปร่างคล้ายปลาลิ้นหมา ปลายแหลม สันหนา คมบาง ยาวประมาณ ๑ คืบ ด้ามสั้น ใช้พกเป็นอาวุธ.

มีดดาบ
หมายถึง น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดรูปยาวรีประมาณ ๑ ศอก ปลายงอนขึ้นเล็กน้อย ด้ามทำด้วยไม้ยาว ๑ คืบ ดาบของหลวงปรกติสอดไว้ในฝัก ดาบเชลยศักดิ์ไม่นิยมทำฝักสำหรับสอดดาบ ใช้เป็นอาวุธ มีชื่อเรียกต่างกันออกไปตามลักษณะปลายดาบ, ถ้าปลายแหลม หัวงอน เรียกว่า มีดดาบหัวปลาซิว, ถ้าปลายมนแหลมเรียกว่า มีดดาบหัวปลาหลด, ถ้าปลายตัดขวางเรียกว่า มีดดาบหัวตัด, ถ้าปลายแหลมตัดปลายสันเฉียงปัดไปทางปลายดาบเรียกว่า มีดดาบหัวเผล้.

มีดตอก
หมายถึง น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างป้าน ๆ สันหนา คมบาง ด้ามยาวและมีปลายงอนขึ้นคล้ายคันธนู ใช้จักตอก เหลาไม้หรือหวาย.

มีดตัดกระดาษ
หมายถึง น. มีดขนาดเล็กหรือโลหะแบน ๆ อย่างมีด ใช้ตัดกระดาษหรือซองจดหมายเป็นต้น.

มีดต้องสู้
หมายถึง น. มีดขนาดใหญ่ มีลักษณะคล้ายดาบ ปลายตัดเป็นหยัก ด้ามทำด้วยโลหะหรือไม้หุ้มโลหะ ปรกติสอดใบมีดไว้ในฝัก เป็นมีดที่นิยมใช้กันในหมู่ชาวต้องสู้.

มีดทอง
หมายถึง น. มีดขนาดกลางและเล็ก ทำด้วยทองเหลืองหรือทองม้าล่อ ใบมีดรูปยาวรี มีทั้งชนิดปลายมนและปลายเสี้ยว ด้ามมักทำด้วยเขาสัตว์ ใช้ปอกผลไม้.

มีดบังตอ
หมายถึง น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดมีดแบนเรียว ปลายแหลมคล้ายใบข้าว มีคม ๒ ด้าน ด้ามสั้นพอกำ ใช้แทงหรือฉลุหยวกกล้วยทำเป็นลวดลายในงานเครื่องรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า สันหนาและแอ่นโค้ง ด้ามทำด้วยไม้ขนาดสั้นพอมือกำ ใช้สับเนื้อและกระดูกหมูเป็นต้น.

มีดบาง
หมายถึง น. มีดขนาดกลาง ใบมีดแบนยาว มีทั้งชนิดปลายมนและปลายเสี้ยว ด้ามทำด้วยไม้หรือเขาสัตว์ ใช้หั่น เฉือน หรือซอยผักหรือเนื้อเป็นต้น.

มีดปาดตาล
หมายถึง น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างคล้ายปลากราย ปลายแหลม สันหนา ด้ามทำด้วยไม้ยาวประมาณ ๑ คืบ ใช้ปาดงวงตาลหรืองวงมะพร้าว.

มีดพก
หมายถึง น. มีดขนาดเล็ก ใบมีดหนายาวเรียว ปลายแหลม มีคมด้านหนึ่งหรือทั้ง ๒ ด้าน ยาวประมาณ ๑ ฝ่ามือ ด้ามสั้นทำด้วยไม้ เขาสัตว์ หรืองา ใช้พกเป็นอาวุธ.

มีดพับ
หมายถึง น. มีดขนาดเล็ก ใบมีดพับกลับเข้าไปซ่อนอยู่ในฝักซึ่งทำหน้าที่เป็นด้ามมีดอยู่ในตัวได้.

มีดพับสปริง
หมายถึง น. มีดพับที่มีสปริง มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งเมื่อกดปุ่มหรือคานสปริงแล้วจึงจะง้างใบมีดออกหรือพับใบมีดเข้าร่องได้ กับอีกชนิดหนึ่ง เมื่อกดปุ่มหรือคานสปริงใบมีดจะดีดออกจากร่องหรือพับเข้าร่องได้.

มีดยับ
หมายถึง (ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ว่านหางช้าง. [ดู หางช้าง (๑)].

มีดสปริง
หมายถึง น. มีดที่มีปุ่มสำหรับกดให้ใบมีดพุ่งออกมาหรือถอยกลับเข้าที่เดิมได้.

มีดสองคม
หมายถึง น. มีดขนาดเล็ก ลักษณะคล้ายมีดพก แต่มีคมทั้ง ๒ ด้าน.