พจนานุกรมไทย

คำในภาษาไทย หมวด ถ (หน้าที่ 5)

  1. เถ้าแก่เนี้ย
    หมายถึง น. เรียกหญิงจีนที่เป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นภรรยาของเถ้าแก่.
  2. แถ
    หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้เตียน, ทำให้โล่ง, เช่น แถผม แถหัว หมายถึง โกนผม โกนหัว.
  3. แถ
    หมายถึง ก. อาการที่นกเป็นต้นเอียงปีกร่อนลง, อาการที่ของแบน ๆ เช่นกระเบื้องหรือรูป แฉลบหรือร่อนไปเฉียง ๆ, โดยปริยายเรียกอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วัน ๆ ไม่เห็นทำการทำงาน ได้แต่แถไปโน่นไปนี่.
  4. แถก
    หมายถึง ก. ถ่าง, กาง, เช่น ปลาแถกเหงือก; เสือกไป, ไถไป, ดิ้นรน, เช่น บพิตรพณเกล้า ข้าเห็นพราหมณ์เถ้าแถกมาถึง ชาวกาลึงคราษฎร์ฦๅ. (ม. คำหลวง กุมาร); ถาก, ปาด, เช่น นกเอ๋ยนกแสก จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ. (กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า พระยาอุปกิตศิลปสาร); กัดถลาก ๆ เช่น หมาแถกเอา; แทะด้วยหน้าฟัน เช่น หมาแถกกะลามะพร้าว; โกนผมโดยใช้มีดกดลงอย่างแรงและลากไปเป็นทางยาวอย่างไม่ประณีต ในคำว่า แถกผม; กระเสือกกระสน เช่น ปลาช่อนก็ดิ้นแถกโผล่ขึ้นมาอาศัยอยู่ในหนองน้ำนั้นต่อไปใหม่. (สารคดีชีวิตสัตว์ของนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล).
  5. แถง
    หมายถึง [ถะแหฺง] น. ดวงเดือน, เดือน.
  6. แถน
    หมายถึง น. เทวดา, ฟ้า.
  7. แถบ
    หมายถึง ว. สิ่งที่แบนยาว เช่น แถบทอง ผ้าแถบ; ซีก, ด้าน, เช่น ร่างกายตายไปแถบหนึ่ง ไฟไหม้ไปแถบหนึ่ง; ถิ่น, แถว, เช่น อยู่แถบนี้; (ถิ่น-พายัพ) เรียกเงินรูปีที่เคยใช้ในพม่าว่า เงินแถบ.
  8. แถบบันทึกภาพ
    หมายถึง น. แถบเคลือบสารแม่เหล็ก ใช้บันทึกสัญญาณภาพ.
  9. แถบบันทึกเสียง
    หมายถึง น. แถบเคลือบสารแม่เหล็ก ใช้บันทึกสัญญาณเสียง.
  10. แถบเหล็กพืด
    หมายถึง น. เหล็กเหนียวชนิดหนึ่งเป็นแผ่นยาวอย่างเหล็กทำปลอกถัง.
  11. แถม
    หมายถึง ก. เติมให้, เพิ่มให้, (มักใช้ในการซื้อ ขาย แลกเปลี่ยน หรือให้). ว. ที่เติมให้, ที่เพิ่มให้, เช่น ของแถม.
  12. แถมพก
    หมายถึง ก. ให้สิ่งของตอบแทนเป็นไมตรี, แถมให้เป็นพิเศษ, เช่น แถมพกแก่ผู้มาซื้อของ.
  13. แถลง
    หมายถึง [ถะแหฺลง] ก. บอก เล่า หรือแจ้งให้ทราบเป็นทางการ เช่น แถลงข่าว, กล่าวอธิบาย เช่น จะแถลงให้ทราบ; แสวง เช่น บัดแถลง.
  14. แถลงการณ์
    หมายถึง (กฎ) น. บรรดาข้อความที่ทางราชการแถลงเพื่อทำความเข้าใจในกิจการของทางราชการหรือเหตุการณ์หรือกรณีใด ๆ ให้ทราบชัดเจนโดยทั่วกัน. ก. อธิบายเหตุการณ์เป็นทางการ.
  15. แถลงการณ์ร่วม
    หมายถึง น. คำแถลงการณ์ของผู้เข้าประชุมทุกฝ่ายที่ได้ลงนามร่วมกัน เพื่อแถลงให้ประชาชนทั่วไปทราบ.
  16. แถลงข่าว
    หมายถึง ก. ให้ข่าวเป็นทางการ.
  17. แถลงคารม
    หมายถึง (ปาก; โบ) ก. แถลงการณ์ด้วยวาจา.
  18. แถลบ
    หมายถึง [ถะแหฺลบ] ว. เอียง เช่น นกบินแถลบ, มักใช้ว่า แฉลบ.
  19. แถว
    หมายถึง น. แถบ เช่น คนแถวนี้, คนหรือสิ่งที่เรียงเป็นเส้นเป็นแนว เช่น แถวทหาร.
  20. โถ
    หมายถึง น. ภาชนะโดยมากทำด้วยดินเผาหรือกระเบื้องเคลือบปากกว้าง มีฝาปิด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โกศโถ.
  21. โถ
    หมายถึง อ. คำที่เปล่งออกมาด้วยความสงสารหรือเห็นอกเห็นใจเป็นต้น.
  22. โถง
    หมายถึง ว. ที่เปิดโล่งแต่ส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่น รถโถง คือรถที่เปิดหลังคาได้ เรือโถง คือเรือที่ปรกติมีประทุน แต่เปิดประทุนออก, เรียกห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ ว่า ห้องโถง.
  23. โถงเถง
    หมายถึง ว. สูงง่อนแง่น.
  24. โถบ
    หมายถึง ก. พุ่งลงด้วยแรงกำลัง เช่น นกโถบลงจากอากาศ, ใช้ว่า โถบถา หรือ ถาโถบ ก็มี.
  25. โถปริก
    หมายถึง [-ปฺริก] น. โถเครื่องแป้งเป็นต้นที่ฝามียอดทำด้วยทองอย่างหัวแหวนนพเก้า.
  26. โถม
    หมายถึง ก. โผเข้าไปอย่างรวดเร็ว เช่น โถมตัวเข้าหา; รวมกำลังพุ่งเข้าใส่ เช่น โถมกำลัง.
  27. โถมนาการ
    หมายถึง [โถมะนา-] (แบบ) น. การชมเชย. (ป. โถมน + อาการ).
  28. โถส้วม
    หมายถึง น. สุขภัณฑ์ชนิดหนึ่งสำหรับนั่งถ่ายอุจจาระ.
  29. โถเครื่องแป้ง
    หมายถึง น. โถที่ทำด้วยแก้วเจียระไนเป็นต้น มีรูปและสีต่าง ๆ ใช้ใส่แป้งนวล.
  30. ไถ
    หมายถึง น. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน, คันไถ ก็ว่า. ก. เอาไถเทียมควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน; เคลื่อนไปไถลไป เช่น นั่งไม้ลื่นไถลงมา; (ปาก) ขอร้องแกมบังคับ, รีดไถ.
  31. ไถ
    หมายถึง น. ชื่อหมู่ดาวฤกษ์ ซึ่งปรากฏเด่นชัดบนท้องฟ้า.
  32. ไถกลบ
    หมายถึง ก. ไถให้ดินปิดทับเมล็ดพันธุ์ข้าวที่หว่านลงไปเมื่อไถแปรเสร็จแล้ว (ใช้แก่การทำนาหว่าน).
  33. ไถง
    หมายถึง [ถะไหฺง] น. ตะวัน; วัน. (ข. ไถฺง).
  34. ไถดะ
    หมายถึง ก. ไถตะลุยไปในการไถครั้งแรก.
  35. ไถนา
    หมายถึง ก. กิริยาที่ทำนาตอนพลิกดิน.
  36. ไถย,ไถย-
    หมายถึง [ไถยะ-] น. ความเป็นขโมย เช่น ไถยจิต. (ป. เถยฺย).
  37. ไถล
    หมายถึง [ถะไหฺล] ก. ลื่นไปไม่ตรงทาง. ว. เชือนแช, ไม่ตรงไปตรงมา.
  38. ไถแปร
    หมายถึง ก. ไถขวางรอยที่ไถจากครั้งแรก.
  39. ไถ่
    หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) ก. ถาม, พูดคุย.
  40. ไถ่
    หมายถึง (กฎ) ก. ชำระหนี้เพื่อถอนคืนทรัพย์สินที่จำนำไว้; ซื้อทรัพย์สินที่ขายฝากไว้คืนภายในกำหนดเวลา; ให้ทรัพย์สินหรือประโยชน์เพื่อแลกเปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยว หรือผู้ถูกกักขัง.
  41. ไถ่ถอน
    หมายถึง (กฎ) ก. ชำระหนี้เพื่อปลดเปลื้องพันธะในทรัพย์สินที่จำนองไว้ให้หลุดจากการเป็นประกัน.
  42. ไถ่ถาม
    หมายถึง ก. ถาม, สอบถาม, ไต่ถาม หรือ ถามไถ่ ก็ว่า.
  43. ไถ่บาป
    หมายถึง ก. ช่วยให้พ้นบาป (ใช้แก่พระเยซูที่อุทิศชีวิตช่วยมนุษย์ให้พ้นบาปตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า โดยยอมถูกตรึงไม้กางเขน); (ปาก) ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำไม่ดีไว้.
  44. ไถ้
    หมายถึง น. ถุงยาว ๆ ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง สำหรับใส่เงินหรือสิ่งของ โดยมากใช้คาดเอว.

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "คำในภาษาไทย หมวด ถ (หน้าที่ 5)"