ถอนเงิน
หมายถึง ก. เบิกเงินที่ฝากไว้ในธนาคารออกมา.
ถอนใจใหญ่
หมายถึง ก. หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจหรือโล่งอกโล่งใจเป็นต้น, โบราณใช้ว่า ถอยใจใหญ่ ก็มี.
ถอบ
หมายถึง น. เห็ดถอบ. (ดู เผาะ ๒).
ถอบแถบ
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในสกุล Connarus วงศ์ Connaraceae ฝักพองกลม เมล็ดในแบน ๆ ใช้ทำยาได้.
ถอย
หมายถึง ก. เคลื่อนหรือทำให้เคลื่อนไปข้างหลัง เช่น ถอยเรือ ถอยรถ, ขยับออกจากที่, เลื่อนที่, เช่น ถอยรถให้พ้นประตู ถอยหน้าถอยหลัง; ลดลง เช่น พิษถอย กำลังถอย; (ปาก) ซื้อ (มักใช้กับรถใหม่).
ถอยกรูด
หมายถึง ก. ถอยอย่างรวดเร็วไม่มีระเบียบ, ถอยอย่างตั้งตัวไม่ติด.
ถอยฉะ
หมายถึง ก. สู้พลางถอยพลาง, ถอยอย่างมีชั้นเชิง.
ถอยฉาก
หมายถึง ก. ถอยหลังพร้อมกับเบี่ยงตัวหลบทันที, หลบอย่างมีชั้นเชิง.
ถอยถด,ถอยทด
หมายถึง ก. ย่อท้อ, ลดน้อยลง เช่น เรี่ยวแรงถอยถด; กระเถิบถอย, ถดถอย หรือ ทดถอย ก็ใช้.
ถอยทัพ
หมายถึง ก. ถอนทัพกลับ.
ถอยหลัง
หมายถึง ก. เคลื่อนไปข้างหลัง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่เจริญก้าวหน้า.
ถอยหลังเข้าคลอง
หมายถึง (สำ) ก. หวนกลับไปหาแบบเดิม.
น. ชื่อกลอักษร; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์; บทแผ่นเสียง).
ถอยใจใหญ่
หมายถึง (โบ) ก. ถอนใจใหญ่, หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจหรือโล่งอกโล่งใจเป็นต้น เช่น ท้าวธก็ถอยใจใหญ่ไปมา. (ม. คำหลวง กุมาร).
ถะ
หมายถึง น. พระเจดีย์แบบจีน. (จ.).
ถะกัด
หมายถึง (กลอน) ก. ตระกัด, ยินดี.
ถะถับ
หมายถึง (กลอน) ว. เสียงดีดนิ้วมือ.
ถะถั่น
หมายถึง (กลอน) ว. เร็ว ๆ, พลัน ๆ; เป็นหลั่น ๆ.
ถะถุนถะถัน
หมายถึง (กลอน) ว. หยาบช้า เช่น คำถะถุนถะถันว่า คำหยาบช้า.
ถะมัดถะแมง
หมายถึง (โบ) ว. ทะมัดทะแมง, ขึงขัง, เอาจริงเอาจัง. (ดึกดำบรรพ์).
ถะเกิน
หมายถึง (กลอน) ว. สูง, ชู, คํ้า.
ถะโกน
หมายถึง (โบ; กลอน) ก. ตะโกน.
ถัก
หมายถึง ก. เอาเส้นเชือกหรือหวายเป็นต้นไขว้สอดประสานกันให้เป็นลวดลายต่าง ๆ บ้าง ให้เป็นเส้นและเป็นผืนบ้าง ให้ติดต่อกันบ้าง.
ถัง
หมายถึง น. ภาชนะจำพวกหนึ่ง ทำด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น มีรูปร่างต่าง ๆ กัน โดยมากใช้ตักนํ้าหรือตวงสิ่งของเป็นต้น; ชื่อมาตราตวงเท่ากับ ๒๐ ทะนาน.
ถัณฑิล,ถัณฑิลญ
หมายถึง [ถันทิน, ถันทินละ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป.).
ถัณฑิลสายี
หมายถึง ว. นอนเหนือแผ่นดิน. (ป.).
ถัด
หมายถึง ว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถาด ก็ว่า.
ถัด
หมายถึง ก. ขยับไปด้วยก้น.
ว. รองลงไป, ต่อไป.
ถัทธ
หมายถึง [ถัด] (แบบ) ว. แน่น, แข็ง, กระด้าง, เช่น อันว่าชูชกใจถัทธ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ป.).
ถัน
หมายถึง น. เต้านม; นํ้านม. (ป. ถน ว่า เต้านม; ถญฺ ว่า นํ้านม).
ถับ,ถับ ๆ
หมายถึง ว. ทันใด, เร็ว, พลัน.
ถัมภ์
หมายถึง (แบบ) น. หลัก, เสา; ความดื้อ, ความกระด้าง. (ป.).
ถัว
หมายถึง ก. ทำให้มีส่วนเสมอกัน, เฉลี่ย. (จ.).
ถั่ง
หมายถึง ก. ไหลอย่างเท, ไป, ถึง.
ถั่งถ้อย
หมายถึง (กลอน) ก. พูดพลั่ง ๆ ออกมา, เบิกความ.
ถั่น
หมายถึง ก. ไหล; กระชั้น เช่น ถั่นคํ่าขีณแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
ถั่น ๆ
หมายถึง ว. เร็ว ๆ, พลัน ๆ; เป็นหลั่น ๆ.
ถั่ว
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Leguminosae ใช้ฝักหรือเมล็ดเป็นอาหาร เช่น ถั่วเขียว [Vigna radiata (L.) R. Wilezek] ถั่วเหลืองหรือถั่วแระ [Glycine max (L.) Merr.].
ถั่ว
หมายถึง น. ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง ใช้ถ้วยครอบเบี้ย โดยมากใช้เบี้ยจั่น เมล็ดมะขาม หรือ เมล็ดละหุ่งเป็นต้น แล้วแจงออกเป็นคะแนนทีละ ๔ ครั้งสุดท้ายถ้าเหลือ ๑ เรียกว่า ออกหน่วย ถ้าเหลือเศษ ๒, ๓ เรียกว่า ออก ๒ ออก ๓ ถ้าเหลือ ๔ เรียกว่า ออกครบ มีประตูแทง ๔ ประตู คือ หน่วย สอง สาม และครบ ส่วนวิธีแทงได้นำวิธีแทงโปมาใช้ มี เหม็ง กั๊ก เลี่ยม อ๋อ ชั้ว ถ่อ และ อา, โปกำ ก็เรียก.
ถั่วขาว
หมายถึง ดู รุ่ย ๑.
ถั่วคร้า
หมายถึง ดู ไก่เตี้ย.
ถั่วค้าง
หมายถึง ดู ถั่วฝักยาว.
ถั่วงอก
หมายถึง น. เมล็ดถั่วเขียวหรือเมล็ดถั่วเหลืองที่เอามาเพาะให้งอกแล้วใช้เป็นอาหารต่างผัก, ถั่วเพาะ ก็เรียก.
ถั่วดำ
หมายถึง น. เมล็ดแก่ของถั่วฝักยาวชนิดที่เมล็ดสีดำ [Vigna unguiculata (L.) Walp. subsp. cylindrica (L.) Van Elseltine] ในวงศ์ Leguminosae.
ถั่วนา
หมายถึง ดู กระด้าง ๑ (๑).
ถั่วน้อย
หมายถึง ดู ถั่วลันเตา.
ถั่วฝักพร้า
หมายถึง ดู ถั่วพร้า.
ถั่วฝักยาว
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Vigna unguiculata (L.) Walp. subsp.sesquipedalis (L.) Verdc. ในวงศ์ Leguminosae ฝักกลมยาวคล้ายฝักแค, ถั่วค้าง ก็เรียก.
ถั่วพร้า
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Canavalia gladiata (Jacq.) DC. ในวงศ์ Leguminosae ฝักยาวแบนคล้ายมีด กินได้, ถั่วฝักพร้า ก็เรียก.
ถั่วพู
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Psophocarpus tetragonolobus (L.) DC. ในวงศ์ Leguminosae ฝักมีครีบตามยาว ๔ ครีบ.
ถั่วยี่สง
หมายถึง ดู ถั่วลิสง.
ถั่วลันเตา
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Pisum sativum L. ในวงศ์ Leguminosae เป็นไม้เถา มีมือเกาะ ยอดและฝักอ่อนใช้กินเป็นผัก พันธุ์ฝักเล็กดอกสีขาว พันธุ์ฝักใหญ่ดอกสีชมพูอมม่วงหรือสีอื่น ๆ, ถั่วน้อย ก็เรียก. (ลัน ย่อมาจาก ฮอลแลนด์ หรือ ฮอลันดา, เตา มาจาก เต้า ในภาษาจีน).
ถั่วลิสง
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Arachis hypogaea L. ในวงศ์ Leguminosae มีฝักอยู่ใต้ดิน, ถั่วยี่สง ก็เรียก.
ถั่วเน่า
หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. ถั่วเหลือง, ถั่วเหลืองที่ทำเป็นเต้าเจี้ยวเป็นแผ่นตากแห้ง.
ถั่วเพาะ
หมายถึง ดู ถั่วงอก.
ถั่วเหลือง
หมายถึง น. ชื่อถั่วชนิด Glycine max Merr. ในวงศ์ Leguminosae ฝักเป็นขน เมล็ดสีเหลืองให้นํ้ามัน, ถั่วแม่ตาย หรือ ถั่วแระ ก็เรียก.
ถั่วแปบ
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Dolichos lablab L. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีม่วง ฝักแบน ๆ; ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งข้าวเหนียวต้มคลุกกับมะพร้าว มีไส้ถั่วเขียวเราะเปลือกนึ่ง มีลักษณะแบน ๆ คล้ายถั่วแปบ โรยงา นํ้าตาล.
ถั่วแปบช้าง
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Afgekia sericea Craib ในวงศ์ Leguminosae พบทางภาคอีสาน ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อยหลายใบ ด้านล่างของใบมีขนสีขาวเป็นมันเลื่อม ดอกเป็นช่อตั้ง สีชมพู ฝักสั้นป้อม แบน ปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้าน.
ถั่วแม่ตาย
หมายถึง ดู ถั่วเหลือง.
ถั่วแระ
หมายถึง ดู ถั่วเหลือง.
ถา
หมายถึง ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
ถาก
หมายถึง ก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา, ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้า ถากดิน.
ว. เฉียง ๆ, ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป.
ถากถาง
หมายถึง ก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.
ถาง
หมายถึง ก. ใช้มีดเป็นต้นฟันให้เตียน เช่น ถางหญ้า ถางป่า.
ถาด
หมายถึง น. ภาชนะใส่สิ่งของ ทำด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น รูปเตี้ย ๆ แบน มีขอบ.
ถาด
หมายถึง ว. ชิดทางนอก (บอกวัวควายเวลาไถนา), ถัด ก็ว่า.
ถาน
หมายถึง น. ส้วมของพระ.
ถาบ
หมายถึง (ถิ่น) ก. ตบ, ตี, เช่น นกถาบปีก, ทาบ ก็ใช้.
ถาม
หมายถึง ก. พูดเพื่อรับคำตอบ.
ถามค้าน
หมายถึง (กฎ) ก. การที่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งซักถามพยาน เมื่อคู่ความฝ่ายที่อ้างพยานได้ซักถามพยานเสร็จแล้ว, ซักค้าน ก็ใช้.
ถามติง
หมายถึง (กฎ) ก. การที่คู่ความฝ่ายที่อ้างพยานซักถามพยานอีกครั้งหนึ่ง เมื่อคู่ความอีกฝ่ายหนึ่งถามค้านพยานเสร็จแล้ว.
ถามนำ
หมายถึง (กฎ) ก. การถามพยานโดยแนะคำตอบไว้ในคำถามนั้นด้วย.
ถามปากคำ
หมายถึง (กฎ) ก. ซักถามเพื่อให้บุคคลให้การ โดยพนักงานสอบสวนหรือพนักงานอัยการ เช่น ถามปากคำพยาน ถามปากคำผู้ต้องหา, (ปาก) สอบปากคำ.
ถามะ
หมายถึง (แบบ) น. กำลัง, เรี่ยวแรง. (ป.).
ถามไถ่
หมายถึง ก. ถาม, สอบถาม, ไถ่ถาม หรือ ไต่ถาม ก็ว่า.
ถาวร,ถาวร-
หมายถึง [-วอน, -วอระ-, -วะระ-] ว. มั่นคง, ยั่งยืน, คงทน. (ป.).
ถาวรธิรา
หมายถึง [-วะระ-] น. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
ถาวรวัตถุ
หมายถึง [ถาวอระวัดถุ, ถาวอนวัดถุ] น. สิ่งที่ก่อสร้างเพื่อให้มั่นคงยั่งยืน เช่น โบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ. (ป.).
ถาโถม
หมายถึง ก. ถลาเข้าไป, โจมเข้าไป.
ถิร,ถิร-
หมายถึง [ถิระ-] (แบบ) ว. มั่นคง, แข็งแรง. (ป.).
ถิ่น
หมายถึง น. ที่, แดน, ที่อยู่, เช่น ถิ่นเสือ ถิ่นผู้ร้าย.
ถี
หมายถึง (แบบ) น. หญิง. (ป.).
ถีน,ถีน-
หมายถึง [ถีนะ-] (แบบ) น. ความง่วงเหงา, ความคร้านกาย. (ป.).
ถีบ
หมายถึง ก. งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้ากระแทกออกไป, งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้าดันไปโดยแรง เช่น ถีบรถ ถีบจักร; ดัน เช่น ว่าวถีบสูง.
ถีบกระดาน
หมายถึง ก. อาการที่นั่งบนกระดานแล้วเอาเท้าถีบเลนให้กระดานแล่นไป.
ถีบจักร
หมายถึง ก. เย็บผ้าด้วยจักรโดยกดเท้าลงบนตะแกรงจักรให้ตะแกรงกระดกขึ้นลงให้ล้อจักรหมุน.
น. เรียกหนูชนิดหนึ่งตัวเล็กซึ่งเลี้ยงไว้ให้เข้าไปถีบในเครื่องหมุนว่า หนูถีบจักร.
ถีบจักรยาน,ถีบรถ
หมายถึง ก. ใช้แรงเท้าถีบที่บันไดรถจักรยานให้รถแล่นไป, เรียกรถที่ใช้ถีบเช่นนั้นว่า รถถีบ หรือ รถจักรยาน.
ถีบฉัด
หมายถึง น. ชื่อช้างเร็ว.
ถีบตัว
หมายถึง ก. พุ่งตัวหรือดันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เช่น ราคาสินค้าถีบตัวสูงขึ้น ว่าวถีบตัวขึ้นสูง, เลื่อนฐานะขึ้นอย่างรวดเร็ว เช่น เขาทำงานหนักจนถีบตัวอยู่ในขั้นเศรษฐีได้ในเวลาไม่กี่ปี.
ถีบทาง
หมายถึง (กลอน) ก. เดิน.
ถีบหัวส่ง
หมายถึง (สำ) ก. ไล่ไปให้พ้น, ไม่ไยดีอีกต่อไป.
ถี่,ถี่ ๆ
หมายถึง ว. มีระยะหรือช่องว่างชิด ๆ กัน เช่น ตะแกรงตาถี่ หวีซี่ถี่, มีระยะเวลากระชั้นชิดกัน, ไม่ห่าง, เช่น รถมาถี่ มีลูกถี่ ซอยเท้าถี่ ๆ.
ถี่ถ้วน
หมายถึง ว. ละเอียดลออ, รอบคอบ, โดยปริยายหมายความว่า เหนียวแน่น, ถ้วนถี่ ก็ว่า.
ถี่ยิบ
หมายถึง ว. ถี่มาก.
ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น
หมายถึง (สำ) ว. ดูเหมือนรอบคอบถี่ถ้วน แต่ไม่รอบคอบถี่ถ้วนจริง, ประหยัดในสิ่งที่ไม่ควรประหยัด ไม่ประหยัดในสิ่งที่ควรประหยัด.
ถี่เท้า
หมายถึง (กลอน) ว. เดินเร็ว.
ถึก
หมายถึง ว. เปลี่ยว, หนุ่ม, (ใช้แก่วัวควายตัวผู้) เช่น วัวถึก ควายถึก (ไทยเดิมใช้หมายความว่า ตัวผู้, ถ้าตัวเมียใช้ แม่ เช่น ม้าแม่ หมาแม่).
ถึง
หมายถึง ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง; รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; โดยปริยายหมายความว่า เท่าทัน, ทัดเทียม, เช่น เขาถึงกัน มีความรู้ไม่ถึง ฝีมือไม่ถึง.
ว. มากพอ เช่น ถึงเกลือ ถึงนํ้าตาล ถึงเครื่อง.
บ. สู่, กระทั่ง, ยัง, เช่น ไปถึงบ้าน; จนกระทั่ง เช่น ถึงนํ้าตาตก ถึงลุกไม่ขึ้น, ถึงแก่ ถึงกับ ถึงกะ ก็ว่า; ใช้เป็นคำจ่าหน้าในจดหมายระบุตัวผู้รับ.
สัน. แม้ เช่น ถึงเขาจะเป็นเด็ก เขาก็มีความคิด; (ปาก) จึง เช่น ทำอย่างนี้ถึงจะดี.
ถึงกัน
หมายถึง ก. ติดต่อไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ เช่น นาย ก กับ นาย ข เขาถึงกัน.
ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง
หมายถึง (สำ) ก. ไม่เอามาใส่ใจว่าจะเป็นอย่างไร.
ถึงขนาด
หมายถึง ว. ได้ขนาด, เต็มที่, มากพอ.
