การที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
ภาพประกอบ การที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
ปรัชญาชาวบ้านที่คล้ายกัน
การชอบพูดถึงความดีของเขา คือความดีของเรา การชอบพูดถึงความไม่ดีของเขา คือความไม่ดีของเรา การทำบุญไม่ต้องรอตอนแก่ เพราะไม่แน่ว่าจะได้อยู่จนแก่หรือไม่ เพราะบางคนแก่แล้ว ยังไม่ได้ทำบุญก็มี การนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องของเขา การให้อภัยเป็นเรื่องของเรา การยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง รสแห่งธรรม ย่อมชนะรสทั้งปวง การให้ทานธรรม ย่อมชนะการให้ทานทั้งปวง การสะกิดคุ้ยเขี่ย ความผิดพลาดของผู้อื่น ปมด้อยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจ และอาจทำให้เสียมิตร ส่วนเราไม่ได้อะไรเลย การให้อภัยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย แต่การแก้แค้นลงทุนมาก การให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกาย ต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุน ต้องยื้อแย่ง แต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจ ไม่ต้องอาศัยวัตถุ ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบ ก็ได้พบสุขแล้ว คนมีปัญญา รู้จักทำใจให้เป็นสุข แม้แต่ในเรื่องที่ไม่น่าสุข คนโง่... สามารถทำใจให้เป็นทุกข์ได้ แม้ในเรื่องที่ไม่น่าทุกข์ บางคน มีวัตถุอำนวยความสะดวกมาก แต่ยังหาสุขไม่ได้ บางคนมีวัตถุอำนวยความสะดวกไม่มาก แต่หาสุขได้ สุขหรือไม่สุข.... ไม่ได้ขึ้นอยู่กับวัตถุ แต่ขึ้นอยู่ที่ใจ ที่มองเห็นความเป็นจริงของโลกและชีวิต จนสามารถปล่อยวางคลายความยึดมั่นได้ พอเขาชั่วก็ติเตียน พอเขาดีก็ริษยา พอเขาตกต่ำก็เหยียบย่ำ คนเช่นนี้หาสุขได้ยากยิ่ง วิธีจัดการกับศัตรูได้ดีที่สุด คือการให้อภัย มีทรัพย์มาก ย่อมมีความสะดวกมาก มีธรรมะมาก ย่อมมีความสุขมาก เป็นสุขง่าย เป็นทุกข์ยาก เห็นเขาสุข พลอยสุขด้วย เห็นเขาทุกข์ คิดช่วยเหลือ เมื่อได้ลาภ ได้ยศ ได้สรรเสริญ หรือได้สุข จิตใจไม่ฟูจนเกินไป เมื่อเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ถูกนินทา หรือได้ทุกข์ จิตใจไม่ห่อเหี่ยวจนเกินไป นี่คือจิตใจของคนที่พัฒนาแล้ว
