จิตใจ หมายถึง น. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.
ธรรมารมณ์ หมายถึง [ทํามา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).
ปุเรจาริก หมายถึง ว. เป็นเครื่องนําหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).
พิชาน หมายถึง น. ความรู้สึกตัว, การรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้า. (อ. consciousness).
สติอารมณ์ หมายถึง น. ความคิดที่ฟุ้งซ่าน เช่น สงบสติอารมณ์เสียบ้าง อย่าคิดมากไปเลย. (ป.).
อาเวค หมายถึง [-เวก] น. อารมณ์, ความรู้สึก, ความสะเทือนใจ. (อ. emotion).
เอกัคตา หมายถึง [เอกักคะ-] น. “ความมีอารมณ์เป็นอันเดียว” หมายถึง ความมีจิตแน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียว. (ป. เอกคฺคตา).
