ผลการค้นหา

มิจฉา

หมายถึง[มิดฉา] ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).

มิจฉาจาร

หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).

มิจฉาชีพ

หมายถึงน. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่น เขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).

มิจฉาทิฐิ

หมายถึงน. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).

มิจฉาบถ

หมายถึงน. ทางดำเนินผิด. (ป.).

มิจฉาวาจา

หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).

มิจฉาวายามะ

หมายถึงน. ความพยายามผิด. (ป.).

มิจฉาอาชีวะ

หมายถึงน. การเลี้ยงชีพในทางผิด.

มิจฉากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

มิจฉาสมาธิ

หมายถึงน. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).

มิจฉาสติ

หมายถึงน. ความระลึกในทางผิด. (ป.).

มิจฉาสังกัปปะ

หมายถึงน. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).