ผลการค้นหา

ไล่ช้าง

หมายถึงน. เรียกฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุดว่า ฝนไล่ช้าง, ฝนซู่ ก็เรียก.

ศีรษะช้าง

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะ มี ๕ ดวง, ดาวศอกคู้ ดาวหัสตะ หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.

หญ้างวงช้าง

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Heliotropium indicum R. Br. ในวงศ์ Boraginaceae ดอกสีม่วงอ่อนออกเป็นช่อลักษณะคล้ายงวงช้าง, แพว ก็เรียก.

หนอกช้าง

หมายถึง[หฺนอก-] (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ผักชีล้อม. (ดู ชีล้อม).

หางช้าง

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Belamcanda chinensis DC. ในวงศ์ Iridaceae ใบเป็นแผ่นคล้ายพัดด้ามจิ้วหรือขนปลายหางช้าง, ว่านหางช้าง ก็เรียก, อีสานและพายัพเรียก ว่านมีดยับ. (๒) ข้าวฟ่างหางช้าง. (ดู ข้าวฟ่าง).

เห็นช้างเท่าหมู

หมายถึง(สำ) ก. เห็นฝ่ายตรงข้ามซึ่งแม้จะตัวใหญ่กว่าหรือมีอำนาจมากกว่าไม่น่าเกรงขามในเวลาที่โกรธมากจนลืมตัว.

ทางช้างเผือก

หมายถึงน. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.

นเรศวร์ชนช้าง

หมายถึง[นะเรด-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ปลงช้าง

หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.

ผัดช้าง

หมายถึงก. ล่อให้ช้างไล่.

ฟันช้าง

หมายถึงดู งาช้าง ๒.

กล้วยงวงช้าง

หมายถึงดู ร้อยหวี.