ค้นเจอ 15 รายการ

แม่กระชังหน้าใหญ่

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบแสดงตัวออกหน้าเป็นหัวเรือใหญ่, มักพูดเข้าคู่กับ แม่หญิงแม่หญัง เป็น แม่หญิงแม่หญัง แม่กระชังหน้าใหญ่.

คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ

หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.

จงเกลียดจงชัง

หมายถึงก. ผูกใจเกลียดชังอย่างยิ่ง.

กระชัง

หมายถึงน. เครื่องสำหรับขังปลาชนิดหนึ่ง ใช้ไม้ไผ่ทำเป็นกง ๔ อัน แล้วผูกด้วยซี่ไม้ไผ่โดยรอบ รูปกลม หัวท้ายเรียว ตอนบนเจาะเป็นช่อง มีฝาปิด ใช้ไม้ขัดฝา ๒ ข้าง ใช้ไม้ไผ่กระหนาบเพื่อให้ลอยได้ ในขณะออกไปจับปลาตามกรํ่า เมื่อจับปลาหรือกุ้งได้ก็เอาใส่ไว้ในนั้นชั่วคราว, อีกชนิดหนึ่ง สานด้วยไม้ไผ่ มีปากเปิดกว้างคล้าย ๆ ตะกร้าหรือเข่งใส่ของ แต่ใหญ่กว่ากระชังชั่วคราวนั้นหลายเท่า เป็นที่สำหรับจับปลาขนาดใหญ่มาขังไว้หรือเลี้ยงลูกปลาให้โตตามที่ต้องการ เพื่อบริโภคหรือค้าขาย และเอากระชังนี้ผูกติดหลักแช่ลอยนํ้าไว้.

ชังคา

หมายถึง(กลอน) น. ราชโองการ เช่น อย่าหมอบมัวคอยฟังพระชังคา. (พาลีสอนน้อง).

ชังฆวิหาร

หมายถึงน. การเดินไปมา.

น่าเกลียดน่าชัง

หมายถึง(สำ) ว. น่ารักน่าเอ็นดู (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).

เลือกที่รักมักที่ชัง

หมายถึง(สำ) ก. ลำเอียง.

กระชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กะชัง ก็มี. (มิวเซียม).

กะชัง

หมายถึง(โบ) น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กระชัง ก็มี. (มิวเซียม). (ดู กระชัง ๓).

ชัง

หมายถึงก. เกลียด, ไม่ชอบ, ไม่รัก.

ชังฆ,ชังฆ-

หมายถึง[ชังคะ-] (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ