ค้นเจอ 189 รายการ

รังหยาว

หมายถึงก. รบกวนให้โกรธ เช่น ลางคนจับตะขาบมาเด็ดเขี้ยว เที่ยวทิ้งโรงหนังทำรังหยาว. (อิเหนา), (ถิ่น-ปักษ์ใต้) โมโห, โกรธ.

โกรธา

หมายถึง[โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.

เคียด

หมายถึงก. เคือง, โกรธ.

งอน

หมายถึงโกรธกะบึงกะบอน, โกรธสะบัดสะบิ้ง

โกรธ

หมายถึง[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

โมโห

หมายถึงก. โกรธ.

พื้นเสีย

หมายถึงก. โกรธ.

รากเหง้า

หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.

รุษฏ์

หมายถึงก. แค้นเคือง, โกรธ. (ส. รุษฺฏ; ป. รุฏฺ).

ไฟสุมขอน

หมายถึงน. ไฟที่คุกรุ่นอยู่ในขอนไม้ขนาดใหญ่ ดับยาก, โดยปริยายหมายถึงอารมณ์รัก โกรธ หรือแค้นเป็นต้นที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ.

ขึ้ง

หมายถึงก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด.

พิโรธ

หมายถึง(ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ