ค้นเจอ 6 รายการ

แผละ

หมายถึง[แผฺละ] ว. เสียงดังเช่นนั้น; แสดงอาการอ่อนกำลัง เช่น ล้มแผละ.

แผละ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, แพละ ก็ว่า.

แพละ

หมายถึง[แพฺละ] ว. แผละ.

ตบแผละ

หมายถึง[-แผฺละ] น. การเล่นชนิดหนึ่ง มีคนเล่น ๒ คน หันหน้าเข้าหากัน แต่ละฝ่ายตบเข่าและตบมือของตัวเองก่อน จึงใช้มือซ้ายตบมือซ้ายและมือขวาตบมือขวาของอีกฝ่ายหนึ่งสลับกันกับตบมือและตบเข่า.

บานแผละ

หมายถึง[-แผฺละ] น. ผนังตอนที่บานประตูหน้าต่างโบสถ์วิหารเป็นต้นเมื่อเปิดเข้าไปแล้วแปะอยู่.

เผลาะแผละ

หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ