ผลการค้นหา

เอื้อน

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อึ้น หรือ เอิ้น ก็ว่า.

เอื้อน

หมายถึงก. ออกเสียงขับร้องให้เลื่อนไหลกลมกลืนไปตามทำนองตอนที่ไม่มีเนื้อร้อง, ยืดหรือลากเสียงออกไปให้เข้ากับจังหวะของทำนองเพลง.

เอื้อนอรรถ,เอื้อนเอ่ย,เอื้อนโอฐ,เอื้อนโอฐ

หมายถึง(กลอน) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้แก่กิริยาที่ทำทีอิดเอื้อนไม่ใคร่พูดออกมาง่าย ๆ.

เอื้อนวาจา,เอื้อนโอฐ,เอื้อนโอฐ

หมายถึง(ปาก) ก. ออกปากพูด, พูดข้อความออกมา, มักใช้ในความหมายเชิงประชดประชัน เช่น กว่าจะเอื้อนโอฐออกมาได้เหมือนกลัวดอกพิกุลจะร่วง.

อื้น

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, เอิ้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.

เอิ้น

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อื้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.

พะเน้าพะนึง

หมายถึงก. ทำอิด ๆ เอื้อน ๆ; เซ้าซี้.

อิดเอื้อน,อิด ๆ เอื้อน ๆ

หมายถึงก. ไม่กล้าที่จะพูด, กล่าวไม่เต็มปาก; แสดงอาการไม่สู้เต็มใจ, กระอิดกระเอื้อน ก็ว่า.

ทอดเสียง

หมายถึงก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ.

เยื้อน

หมายถึงก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม.

ลูกคอ

หมายถึงน. เสียงเอื้อนหรือเสียงครวญในเวลาร้องเพลงเป็นต้น.

โอษฐ,โอษฐ-,โอษฐ์

หมายถึง[โอดถะ-, โอด] น. ริมฝีปาก ในคำว่า โอษฐชะ; ปาก เช่น เอื้อนโอษฐ์. (ส.; ป. โอฏฺ).