ค้นเจอ 33 รายการ

เพลิง

หมายถึง[เพฺลิง] น. ไฟ เช่น เพลิงไหม้บ้าน ดับเพลิง. (ข. เภฺลิง).

ตาลปัตรบังเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ตาลปัตรที่มีลักษณะเช่นเดียวกับพัดยศของพระสงฆ์ ใช้ประดับสถานที่ในงานพระเมรุชั้นพระมหากษัตริย์และพระราชวงศ์ชั้นสูง นิยมทำเป็นรูปตุ๊กตาเทวดานั่งคุกเข่าถือตาลปัตรรายรอบบริเวณพระเมรุ, ตาลิปัตรบังเพลิง ก็เรียก.

วางเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] ก. จุดไฟเผาอาคารบ้านเรือนหรือทรัพย์สมบัติ; โดยปริยายหมายความว่าให้ร้ายคนอื่น.

ประชุมเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] ก. เผาศพ.

กำเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืนไฟ. (ข. กำเภฺลีง).

อมเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. เรียกไม้เสาที่มีเปลือกและกระพี้เป็นชั้น ๆ ว่า เสาอมเพลิง ถือว่าเป็นเสาไม่ดี.

คำเพลิง

หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืน. (ข. กำเภลิง).

รถดับเพลิง

หมายถึงน. รถใช้ในการดับไฟที่ไหม้อาคารบ้านเรือนต่าง ๆ เป็นต้น มีอุปกรณ์ในการดับไฟ เช่น ถังน้ำสำรอง สายสูบน้ำ หัวสูบ ระหว่างวิ่งไปเพื่อดับไฟจะเปิดไซเรนขอทางให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้.

เรือดับเพลิง

หมายถึงน. เรือที่ติดตั้งอุปกรณ์ดับเพลิง.

กัตติเกยา

หมายถึงน. การตามเพลิงในพิธีพราหมณ์.

พนมเพลิง

หมายถึงน. กองเพลิงเผาศพ.

อัคนิรุทร

หมายถึง[-รุด] น. ไฟร้ายกาจ, เพลิงกาฬ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ