ผลการค้นหา

เปลี่ยว

หมายถึง[เปฺลี่ยว] น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย. ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย).

เปลี่ยว

หมายถึงว. ว้าเหว่ เช่น เปลี่ยวใจ; ห่างไกลผู้คน เช่น ทางเปลี่ยว, ไม่มีผู้คนไปมา เช่น เวลากลางคืนถนนสายนี้เปลี่ยว.

วิธุระ

หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).

เหว่

หมายถึง[เหฺว่] ว. เปล่า, เปลี่ยว, เช่น เหว่ใจ.

โตรด

หมายถึง[โตฺรด] (โบ) ว. โดดเดี่ยว เช่น เยียยลสุดาเดียวตรอมโตรด. (ทวาทศมาส); เปลี่ยว, คะนอง เช่น ส่วนสัตว์โตรดดุดัน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), โกรด ก็ใช้.

เอ

หมายถึงว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. (ตัดมาจาก เอก).

ถึก

หมายถึงว. เปลี่ยว, หนุ่ม, (ใช้แก่วัวควายตัวผู้) เช่น วัวถึก ควายถึก (ไทยเดิมใช้หมายความว่า ตัวผู้, ถ้าตัวเมียใช้ แม่ เช่น ม้าแม่ หมาแม่).

โกรด

หมายถึง[โกฺรด] (โบ) ว. ว่องไว, แข็งแรง; เต็มที่, เต็มกำลัง, เช่น ผอมเหมือนกวางโกรกโกรด. (มโนห์รา); เปลี่ยว, คะนอง, เช่น ควายโกรด; โดดเดี่ยว; โตรด ก็ใช้.

เปล่าเปลี่ยว

หมายถึงว. อ้างว้าง, ว้าเหว่.

เหงา

หมายถึง[เหฺงา] ว. เปลี่ยวใจ, เปล่าเปลี่ยว, ไม่คึกคัก.

อ้างว้าง

หมายถึงว. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, เปลี่ยวใจ, เช่น รู้สึกอ้างว้าง.

วิวัน

หมายถึงน. ที่เปล่าเปลี่ยว. (ป.).