ค้นเจอ 17 รายการ

เข็ด

หมายถึงก. กลัวจนไม่กล้าทำเช่นนั้นอีก เพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว, หลาบจำ, ไม่กล้าสู้, เช่นในคำว่า เข็ดข้อ เข็ดข้อเข็ดลำ เข็ดเขี้ยว.

เข็ด

หมายถึงลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมหลาย ๆ ไจรวมกัน.

หลาบ

หมายถึงก. เข็ด, ขยาดกลัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข็ด เป็น เข็ดหลาบ.

เข็ดขยาด

หมายถึงก. กลัวมากจนไม่กล้าทำ.

หลาบจำ

หมายถึงก. เข็ดจนไม่กล้าทำอีกต่อไป.

ขยาด

หมายถึง[ขะหฺยาด] ก. ครั่นคร้าม, กลัวเพราะเคยรู้ฤทธิ์มาแล้ว, เข็ดเพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว.

ผจาน

หมายถึงก. เปิดเผยความชั่ว, ประจาน. (ข. ผฺจาล ว่า ทำให้เข็ดหลาบ).

ไจ

หมายถึงน. ด้ายหรือไหมที่แยกจากเข็ดแล้วมัดผูกไว้เพื่อไม่ให้ยุ่ง, ลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมที่แยกออกจากเข็ดแล้วเช่นนั้น เช่น ด้ายไจหนึ่ง ด้าย ๒ ไจ.

กำราบ

หมายถึง[-หฺราบ] ก. ทำให้เข็ดหลาบ, ทำให้กลัว, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์.

ไน

หมายถึงน. เครื่องปั่นด้ายด้วยมือ และใช้ถ่ายด้ายที่ทำเป็นไจหรือเข็ดแล้วเข้าหลอด.

ชะนุง

หมายถึงน. ไม้คู่สำหรับขึงเข็ดด้ายให้ตึง แล้วใช้แปรงขนหมีหวีเพื่อแยกเส้นด้าย.

นิคหกรรม

หมายถึงน. ชื่อกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่ควรปราบเพื่อให้เข็ดหลาบ. (ป. นิคฺคหกมฺม).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ