ค้นเจอ 23 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พิง, อิฐ, อิส, ฟีก, สิง, สิงสู่, หัวโขน, อีก

อิง

หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.

บังอิง

หมายถึงน. พนัก. ก. อิง, พิง.

พิง

หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.

ฟีก

หมายถึง(โบ) ก. แฝง; อิง; หลีก.

ขนน

หมายถึง[ขะหฺนน] น. หมอนอิง. (ข. ขฺนล่ ว่า หมอนอิง, ขอนที่ใช้เป็นหมอน).

ประอรประเอียง

หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.

หมอนขวาน

หมายถึงน. หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง.

ยมโดย

หมายถึงน. ชื่อเฟินอิงอาศัยชนิด Lycopodium squarrosum Forst. ในวงศ์ Lycopodiaceae.

เชิงอรรถ

หมายถึงน. คำอธิบายหรือข้ออ้างอิงที่เขียนหรือพิมพ์ไว้ที่ส่วนล่างของหน้าหนังสือหรือตอนท้ายของเรื่อง.

บิฐ

หมายถึง[บิด] น. ตั่ง, ที่นั่งชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยม มีเท้า มีพนักอิงบ้างไม่มีบ้าง. (ป. ปี).

กระปรอก

หมายถึง(ถิ่น-ตะวันออก, ปักษ์ใต้) น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.

พญาฉัททันต์

หมายถึงน. ชื่อกล้วยไม้อิงอาศัยชนิด Vandopsis gigantea (Lindl.) Pfitz. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกสีเหลืองประนํ้าตาล.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ