ผลการค้นหา

สูร

หมายถึง[สูน, สูระ] น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. (ป., ส.). ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป.; ส. ศูร).

สูรยกานต์

หมายถึงน. ชื่อแก้วชนิดหนึ่งถือกันว่าเมื่อถูกแสงพระอาทิตย์ทำให้เกิดไฟ, สุริยกันต์ หรือ สุริยกานต์ ก็ว่า. (ส. สูรฺยกานฺต; ป. สุริยกนฺต).

สูรยวาร

หมายถึงน. วันอาทิตย์, อาทิจจวาร หรือ อาทิตยวาร ก็ว่า.

สูรยพิมพ์

หมายถึงน. ดวงหรือวงตะวัน, สุริยมณฑล หรือ สูรยมณฑล ก็ว่า.

สูริ

หมายถึงน. คนมีปัญญา. (ป., ส.); ผู้กล้าหาญ. (ป.; ส. ศูริ).

สูรย์

หมายถึง[สูน] (ปาก) น. สุริยุปราคา ในคำว่า เกิดสูรย์.

สูรยคราส,สุริยคราส

หมายถึงน. “การกลืนดวงอาทิตย์” ตามความเข้าใจของคนโบราณที่เชื่อว่าพระราหูอมดวงอาทิตย์, สุริยุปราคา ก็เรียก.

สูรยมณฑล

หมายถึงน. ดวงหรือวงตะวัน, สุริยมณฑล หรือ สูรยพิมพ์ ก็ว่า. (ส.; ป. สุริยมณฺฑล).

สูรย,สูรย-

หมายถึง[สูระยะ-] น. พระอาทิตย์, ตะวัน, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ส.; ป. สุริย).