ผลการค้นหา

สุภ,สุภ-

หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ป.; ส. ศุภ).

ภ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.

สุ,สุ,สุ ๆ

หมายถึงว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว แตงโมสุ ๆ.

สุ

หมายถึงก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้นํ้าร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ.

นภ,นภ-

หมายถึง[นะพะ-, นบพะ-] น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).

สุ

หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ดี งาม ง่าย สำหรับเติมข้างหน้าคำ เช่น สุคนธ์. (ป., ส.).

ศุภ,ศุภ-

หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ส.; ป. สุภ).

ภคะ

หมายถึง(แบบ) น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. (ป., ส.).

ภระ

หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).

กุมภ,กุมภ-,กุมภ์

หมายถึง[กุมพะ-] น. หม้อ; ชื่อกลุ่มดาวรูปหม้อ เรียกว่า ราศีกุมภ์ เป็นราศีที่ ๑๐ ในจักรราศี. (ป.).

สุร

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).

สุร-

หมายถึง[-ระ-] น. เทวดา. ว. ทิพย์. (ป., ส.).