ผลการค้นหา

รำคาญใจ

หมายถึงก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.

รำคาญ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

รำคราญ, รำคาน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

รำคาญ

หมายถึงก. ระคายเคือง เช่น รำคาญหู รำคาญตา รำคาญเนื้อ รำคาญตัว; เบื่อ เช่น ทำสวนครัวแก้รำคาญ; ทำให้เดือดร้อน, เบื่อหน่าย, เช่น เสียงทะเลาะกันทำให้รำคาญ.

พุทโธ่

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาด้วยความสงสารหรือรำคาญใจเป็นต้น.

เสียรำคาญ

หมายถึงก. ทำให้ความรำคาญหมดไป เช่น เขามาเซ้าซี้ขอให้ช่วยซื้อของก็เลยต้องซื้อเพราะอดเสียรำคาญไม่ได้, ตัดรำคาญ ก็ว่า.

ตัดรำคาญ

หมายถึงก. ทำให้ความรำคาญหมดไป เช่น เขามาเคี่ยวเข็ญให้ซื้อของอยู่นานจนต้องซื้อเพื่อตัดรำคาญ, เสียรำคาญ ก็ว่า.

กลุ้มใจ

หมายถึงก. รู้สึกรำคาญหรือยุ่งยากใจ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร.

เกรงใจ,เกรงอกเกรงใจ

หมายถึงก. ไม่อยากจะให้ผู้อื่นรู้สึกลำบากเดือดร้อนรำคาญใจ.

รู้น้อยพลอยรำคาญ

หมายถึง(สำ) ก. รู้น้อยไม่เข้าใจ ทำให้เกิดความรำคาญใจ, มักพูดเข้าคู่กับ รู้มากยากนาน เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ.

โธ่

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาด้วยความสงสารหรือรำคาญใจเป็นต้น. (ตัดมาจาก พุทโธ่).

พร้อมใจ

หมายถึงก. ร่วมใจ, มีน้ำใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น เขาพร้อมใจกันทำงาน.

ใจ

หมายถึงน. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.