ค้นเจอ 271 รายการ

ยุพ,ยุพ-

หมายถึง[ยุบพะ-] ว. หนุ่ม, สาว. (ป., ส. ยุว).

ยุไม่ขึ้น

หมายถึงก. หนุนเท่าไร ๆ ก็ไม่ยอมทำตาม.

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.

ยุส่ง

หมายถึงก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม.

ยุ

หมายถึงก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.

ยั่วยุ

หมายถึงก. ยุให้เกิดอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง.

ลูกยุ

หมายถึงน. ลมปากที่ยุให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักเป็นไปในทางไม่ดี.

ยุให้รำตำให้รั่ว

หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.

บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-

หมายถึง[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

ตามพ,ตามพ-,ตามพะ

หมายถึง[ตามพะ-] (แบบ) น. ทองแดง. (ป. ตมฺพ; ส. ตามฺร).

ยุว,ยุว-,ยุวา,ยุวาน

หมายถึงน. ชายหนุ่ม. ว. หนุ่ม, รุ่น. (ป.; ส. ยุวนฺ, ยุวานก).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ