ค้นเจอ 37 รายการ

พาล

หมายถึงน. ขน. (ป., ส.).

พาล,พาล,พาลา

หมายถึง(กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่น พาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

วาล,วาล-

หมายถึง[วาน, วาละ-] น. หาง; ขนสัตว์, ขนหางสัตว์. (บางทีเขียน พาล). (ป., ส.).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.

เกเร

หมายถึงว. เกกมะเหรก, มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้งชอบรังแกและเอาเปรียบเขา, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาล เป็น พาลเกเร.

พาลรีพาลขวาง

หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.

พาโล

หมายถึงก. แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ, บางทีก็ใช้มีสร้อยว่า พาโลโสเก หรือ พาโลโฉเก. (ป., ส. พาล).

พาฬ,พาฬ-

หมายถึง[พาละ-] น. สัตว์ร้าย, ช้างร้าย, สิงโต, งู, เสือ. (ป. พาล, วาฬ; ส. วฺยาฑ, วฺยาล).

พานจะเป็นลม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พาลจะเป็นลม เป็นคำที่เขียนผิด ❌

เส็ง

หมายถึง(กลอน) ว. พาลเกะกะ.

สาระโกก

หมายถึงว. โกงเกะกะเกเร, เป็นพาล.

พาลกระแชง

หมายถึง(ปาก) ก. พาลหาเรื่องทำให้วุ่นวาย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ