ค้นเจอ 54 รายการ

พวง

หมายถึงว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.

พวง

หมายถึงดู บ้า ๒.

พวง

หมายถึงน. กลุ่มของสิ่งที่มีลักษณะอย่างเดียวกันที่อยู่ร่วมขั้วเดียวกันหรือผูกมัดไว้รวมกัน เช่น พวงองุ่น พวงดอกไม้ พวงลูกโป่ง; คำต้นของไม้เลื้อยพวกหนึ่งที่มีดอกเป็นพวง มีหลายชนิด เช่น พวงแก้วกุดั่น พวงชมพู พวงนาค.

พรวน

หมายถึง[พฺรวน] น. กระจุก, กลุ่ม, พวง, เช่น วิ่งตามเป็นพรวน.

มาลัยสองชาย

หมายถึงน. มาลัยที่มี ๒ ชาย มีอุบะห้อยข้างละ ๑ พวง.

บ้า

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Leptobarbus hoevenii ในวงศ์ Cyprinidae ลำตัวค่อนข้างยาวหนาเกือบเป็นรูปทรงกระบอก หัวกว้าง มีหนวด ๒ คู่ ท้องกลมมน ด้านหลังและข้างตัวสีเขียวอ่อน ด้านท้องสีขาวแต้มเหลือง ครีบท้อง ครีบก้น และครีบหลังสีแดงอ่อน ในปลาขนาดเล็กมีแถบสีดำคลํ้าพาดตลอดข้างตัว พบอาศัยตามแม่นํ้าลำคลองและบึงใหญ่ทั่วไป ขนาดยาวได้ถึง ๕๐ เซนติเมตร ในธรรมชาติกินผลไม้รวมทั้งผลกระเบา เมื่อมีผู้นำไปบริโภค ทำให้เกิดอาการมึนเมา, อ้ายบ้า หรือ พวง ก็เรียก.

มกุละ

หมายถึงน. กลุ่ม, พวง. ว. ตูม. (ป., ส.).

กรับพวง

หมายถึงน. กรับชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้แผ่นบาง ๆ หรือแผ่นทองเหลืองหรือแผ่นงาช้างหลาย ๆ อัน และมีไม้แก่นหรืองาประกับ ๒ ข้างอย่างด้ามพัด ตอนหัวข้างหนึ่งเจาะรูร้อยเชือก เวลาตีใช้มือข้างหนึ่งจับตรงหัวทางเชือกร้อย แล้วฟาดข้างหนึ่งลงบนฝ่ามืออีกข้างหนึ่ง สำหรับตีเป็นจังหวะประกอบการฟ้อนรำและขับร้อง หรือใช้ตีรัวเป็นอาณัติสัญญาณ.

พัว

หมายถึงว. เป็นพวง, ติดกัน.

มาลย์

หมายถึง(แบบ) น. ดอกไม้, ดอกไม้ที่ร้อยเป็นพวง. (ป., ส. มาลฺย).

นพพล,นพพวง,นพพัน

หมายถึง[นบพน, นบพวง, นบพัน] น. วิธีฝึกหัดเลขโบราณอย่างหนึ่ง.

ดอกไม้ร่วง

หมายถึงน. ชื่อลายที่เขียนเป็นช่อดอกไม้จะจะไม่ติดต่อกัน; ดอกไม้ที่ยังไม่ได้ร้อยเป็นพวง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ