ผลการค้นหา

บูรพ์,บูรพะ

หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.

บูร

หมายถึง[บูน] น. บุระ.

สมบูรณ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สมบูร เป็นคำที่เขียนผิด ❌

บูรณ,บูรณ-,บูรณ์

หมายถึง[บูระนะ-, บูน] ว. เต็ม. (ป., ส. ปูรณ).

บูรณปฏิสังขรณ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

บูรณะปฏิสังขรณ์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

พะ

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.

พะ

หมายถึงใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.

พยุง เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พะยุง เป็นคำที่เขียนผิด ❌

พยัก เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พะยัก เป็นคำที่เขียนผิด ❌

พยาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

พะยาน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

สรพะ

หมายถึง[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).

พยุพยุง

หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.