ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 3,309 รายการ

หลงผิด

หมายถึงก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง; หลงประพฤติไปในทางที่ผิด.
 พจนานุกรมไทย

ผิดคน

หมายถึงว. ไม่ใช่คนที่ตนมุ่งประสงค์, ไม่ใช่คนที่ต้องการ, เช่น ถามผิดคน.
 พจนานุกรมไทย

บ้าง

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำอื่นหมายความว่า บางจำนวนหรือบางส่วนของสิ่งที่กล่าวถึงโดยเฉพาะ เช่น อย่างนั้นบ้าง อย่างนี้บ้าง ขอบ้าง, บางส่วนของจำนวนรวมที่แบ่งเป็น ๒ เช่น เรื่องที่เล่าจริงบ้าง เท็จบ้าง, มีส่วนร่วม มีความหมายคล้ายคำว่า ด้วย เช่น ขอเล่นบ้าง ขอขี่จักรยานบ้าง, เอาอย่าง เช่น เห็นเขาทำก็ทำบ้าง. ส. คำใช้แทนผู้หรือสิ่งที่พูดถึงในกรณีที่แยกกล่าวโดยเฉพาะ เช่น บ้างก็กิน บ้างก็เล่น, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.
 พจนานุกรมไทย

ขวางโลก

หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.
 พจนานุกรมไทย

เล่ห์กล

หมายถึงน. การลวงหรือล่อลวงให้หลงผิดหรือเพื่อให้เข้าใจผิด.
 พจนานุกรมไทย

เข้าใจ

หมายถึงก. รู้เรื่อง, รู้ความหมาย.
 พจนานุกรมไทย

ตบตา

หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.
 พจนานุกรมไทย

มารยาสาไถย

หมายถึงน. การทำให้เขาหลงผิดหรือเข้าใจผิด เช่น เขาทำมารยาสาไถย.
 พจนานุกรมไทย

เลห,เล่ห์

หมายถึงน. กลอุบายหรือเงื่อนงำอันอาจทำให้คนอื่นหลงผิด เข้าใจผิด, ใช้ว่า เล่ห์กล ก็มี. ว. คล้าย, เปรียบ, เช่น, เหมือน.
 พจนานุกรมไทย

ผิดที่,ผิดที่ผิดทาง

หมายถึงก. อยู่ในที่ที่ไม่เคยอยู่, อยู่ในที่ที่ไม่ควรจะอยู่.
 พจนานุกรมไทย

ผิดเมีย,ผิดลูกผิดเมีย

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับภริยาผู้อื่น.
 พจนานุกรมไทย

ตกกระ

หมายถึงว. มีลักษณะเป็นจุดดำ ๆ เล็กบ้างโตบ้างที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด