ค้นเจอ 19 รายการ

ดาษ,ดาษ,ดาษดา

หมายถึง[ดาด, ดาดสะดา] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ หรือ ดารดาษ ก็ใช้.

ดาษ

หมายถึงน. โรคระบาด มักขึ้นตามตัว เป็นเม็ดเล็ก ๆ ทั่วไป เรียกว่า ฝีดาษ, ไข้ทรพิษ ก็ว่า, โบราณเรียก ไข้หัว.

ดาดาษ

หมายถึงว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดารดาษ ดาษ หรือ ดาษดา ก็ใช้.

ดารดาษ

หมายถึง[-ระดาด] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ ดาษ หรือ ดาษดา ก็ว่า.

สรลม

หมายถึง[สฺระหฺลม] (กลอน) ว. สล้าง, ดาษ, ระกะ.

สรดัก

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.

สรตัก

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.

พรึ่ด

หมายถึงว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.

พรืด

หมายถึงว. ครืด, ดาษไป, เช่น ดอกไม้เต็มพรืด, พรึ่ด ก็ว่า.

สระดะ

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. ระดะไป, เกะกะไป, ดาษไป, แน่นไป.

ครึ่ด

หมายถึง[คฺรึ่ด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครึ่ด สีแดงครึ่ด, ครืด ก็ว่า.

ครืด

หมายถึง[คฺรืด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครืด สีแดงครืด, ครึ่ด ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ