ค้นเจอ 23 รายการ

ฉิบหาย

หมายถึงก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. (ปาก) ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.

บรรลัย

หมายถึง[บันไล] ก. ฉิบหาย, วอดวาย, ย่อยยับ, มอดม้วย, ประลัย ก็ว่า.

วิบัติ

หมายถึงน. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล, เช่น ทรัพย์สมบัติวิบัติ; ความเคลื่อนคลาด, ความผิด, เช่น อักขราวิบัติ. ก. ฉิบหาย เช่น ขอจงวิบัติทันตาเห็น. (ป., ส. วิปตฺติ).

ล่มจม

หมายถึงก. สิ้นเนื้อประดาตัว เช่น ค้าขายขาดทุนจนล่มจม, ย่อยยับ, ฉิบหาย, เช่น บ้านเมืองล่มจม.

บรรลัยจักร

หมายถึง[บันไลยะจัก] ว. วายวอด, มักใช้เป็นคำด่าประกอบคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.

พิบัติ

หมายถึงน. ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล. ก. ฉิบหาย. (ป., ส. วิปตฺติ).

วายวอด

หมายถึงก. หมดสิ้นไม่เหลือหลอ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายวายวอด.

ล้างผลาญ

หมายถึงก. ทำลายให้ฉิบหาย.

อบาย,อบาย-

หมายถึง[อะบาย, อะบายยะ-] น. ที่ที่ปราศจากความเจริญ; ความฉิบหาย. (ป.).

ปราภพ

หมายถึง[ปะราพบ] น. ความฉิบหาย. (ป. ปราภว).

กระลำพร

หมายถึง(โบ) น. กระลัมพร, โทษใหญ่, ความฉิบหาย. (ดู กลัมพร).

วินาศ,วินาศ-

หมายถึง[วินาด, วินาดสะ-] น. ความฉิบหาย. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ