ตัวกรองผลการค้นหา
รีบร้อน
หมายถึงก. อาการที่รีบทำอย่างลุกลน เช่น เขารีบร้อนไปทำงานจนลืมกระเป๋าสตางค์. ว. รีบลุกลน เช่น พอได้รับโทรเลข เขาก็ไปอย่างรีบร้อน.
อนุญาต ที่ไม่ใช่ อนุญาติ
71 คำในภาษาไทยที่มักอ่านผิด
คำไทยที่มักอ่านผิด
80 คำศัพท์ในภาษาไทยที่มักเขียนผิด
เพลี่ยงพล้ำ
หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.
พลาด
หมายถึง[พฺลาด] ก. ไม่ตรงที่หมาย ในลักษณะเช่น เพลี่ยงไป เลี่ยงไป หรือไถลไป เช่น ยิงพลาด เหยียบบันไดพลาด; ผิดพลาด เพราะไม่รู้เท่าหรือเชื่อตัวเองเกินไปเป็นต้น เช่น ตอบพลาด.
อัจเจกะ
หมายถึงว. ผิดปรกติ, บังเอิญเป็น; รีบร้อน; จำเป็น. (ป.).
พลั้งพลาด
หมายถึง[-พฺลาด] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลาดพลั้ง ก็ว่า.
พลาดพลั้ง
หมายถึง[-พฺลั้ง] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลั้งพลาด ก็ว่า.
ลมร้อน
หมายถึงน. ลมที่นำความร้อนมาด้วย.
ร้อน
หมายถึงว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.
นอนใจ
หมายถึงก. มั่นใจ, วางใจ, ไม่รีบร้อน.
ตาฝาด
หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.
ใจเย็น
หมายถึงว. ใจหนักแน่นไม่ฉุนเฉียว, ไม่รีบร้อน.
เฉื่อยชา
หมายถึงว. อืดอาด, ไม่รีบร้อน, แฉะแบะ.