ผลการค้นหา

กลึง

หมายถึง[กฺลึง] ก. ทำให้กลมหรือให้เป็นรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องหมุน.

กลึงเกลา

หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, เกลากลึง ก็ว่า.

เกลากลึง

หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, กลึงเกลา ก็ว่า.

ภมการ

หมายถึง[พะมะกาน] น. ช่างกลึง. (ป.).

จุนทการ

หมายถึง[จุนทะกาน] (แบบ) น. ช่างกลึง. (ป.; ส. กุนฺทกร).

เจีย

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ผิวโลหะสึก เรียบ โดยวิธีขัดหรือกลึงเป็นต้น.

กระบองกลึง

หมายถึงน. ไม้กลึงเป็นรูปกระบองอย่างยาวสำหรับถือเข้าขบวนแห่ช้างสำคัญ.

โกลง

หมายถึง[โกฺลง] (โบ) ว. โคลง เช่น โกลงกลึงถึงสถาน เปรียบแป้น. (ปฏิสังขรณ์วัดป่าโมก).

กำพู

หมายถึงน. ไม้กลึงสำหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม. (ข. กํพูล ว่า ยอด).

ผอบ

หมายถึง[ผะ-] น. ภาชนะสำหรับใส่ของ มีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น.

หัวเม็ด

หมายถึงน. ปลายเสาที่มักกลึงเป็นรูปกลมและมียอดคล้ายตัวเม็ดของหมากรุก ที่ปลายเป็นรูปเหลี่ยมก็มี.

หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม

หมายถึง(สำ) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง.