ค้นเจอ 9 รายการ

กระแห,กระแหทอง

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Puntius schwanenfeldii ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างป้อมคล้ายปลาตะเพียนทอง มักมีสีแดงอ่อนบนครีบ เฉพาะส่วนปลายของครีบหลังและขอบบนล่างของครีบหางมีสีดำ, ตะเพียนหางแดง หรือ เลียนไฟ ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ลำปำ.

เลียนไฟ

หมายถึงดู กระแห, กระแหทอง.

ตะเพียนหางแดง

หมายถึงดู กระแห, กระแหทอง.

กระแหน,-กระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ใช้เข้าคู่กับคำ กระหนอ และ กระแหนะ เป็น กระหนอกระแหน และ กระแหนะกระแหน.

ลำปำ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระแห. (ดู กระแห, กระแหทอง).

กระแนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.

กระแหนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.

แห

หมายถึง(วรรณ) ว. ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือแหห่าง เช่น กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม. (เห่เรือ).

ตะเพียน

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดบางชนิดของบางสกุลในวงศ์ Cyprinidae ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Puntius และ Cyclocheilichthys หนวดสั้น เกล็ดสีขาวเงินขอบเรียบ ที่มีลำตัวสั้นป้อม แบนข้าง เช่น ตะเพียนขาว (P. gonionotus) ตะเพียนทอง (P. altus) ตะเพียนหางแดง หรือ กระแห (P. schwanenfeldi) ส่วนที่มีลำตัวเรียวกว่า เช่น ตะเพียนทราย (P. leiacanthus, C. apogon).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ