ค้นเจอ 7 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ไล่ ๆ กัน, ไล่, ขับ

ไล่

หมายถึงก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน; ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน; สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ.

ไล่

หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

ไม้ไล่

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Gigantochloa albociliata Munro ในวงศ์ Gramineae ลำแตกแขนง ไม่มีหนาม; ไม้ต่าง ๆ.

รุกไล่

หมายถึงก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.

ลูกไล่

หมายถึงน. ปลากัดหรือปลาเข็มที่ใช้สำหรับให้ปลาที่เลี้ยงไว้ไล่เพื่อซ้อมกำลัง, โดยปริยายหมายถึงคนที่ยอมเป็นรองเขาเสมอ.

ได้ทีขี่แพะไล่

หมายถึง(สำ) ก. ซํ้าเติมเมื่อผู้อื่นเพลี่ยงพลํ้าลง.

สอบไล่

หมายถึงก. สอบความรู้ที่เล่าเรียนมาว่าได้ตามมาตรฐานของหลักสูตรแต่ละขั้นหรือทั้งหมด.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ