ผลการค้นหา

เสียงแตก

หมายถึงน. เสียงพูดในตอนแตกเนื้อหนุ่ม เช่น เด็กคนนี้พูดเสียงแตก แสดงว่าเริ่มจะเป็นหนุ่มแล้ว; โดยปริยายหมายถึงคะแนนเสียงแตกแยก เช่น เรื่องนี้ยังลงมติไม่ได้ เพราะในที่ประชุมยังมีเสียงแตกกัน.

อกจะแตก

หมายถึงอ. คำพูดที่เปล่งออกมาเมื่อตกใจเป็นต้น (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น อุ๊ย ! อกจะแตก, อกแตก ก็ว่า.

อกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตก

หมายถึงอ. คำพูดที่เปล่งออกมาเมื่อตกใจเป็นต้น (ใช้แก่ผู้หญิง).

พิธีแตก

หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.

มะแตก

หมายถึงดู กระทงลาย.

ข้าวแตก

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวตอก.

แพแตก

หมายถึง(สำ) ว. ลักษณะที่ครอบครัวเป็นต้นแตกกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปเพราะหัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นหลักเป็นประธานประสบความวิบัติหรือเสียชีวิต.

ขบไม่แตก

หมายถึงก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, (ใช้แก่ปัญหา).

ข้าวตอกแตก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ข้าวตอก; โดยปริยายหมายถึงเสียงดังอย่างเสียงแตกของข้าวตอกที่ดังรัว เช่น เสียงพิมพ์ดีดดังอย่างข้าวตอกแตก.

ตองแตก

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Baliospermum montanum (Willd.) Muell. Arg. ในวงศ์ Euphorbiaceae รากใช้ทำยาได้ แต่มีสารพิษอยู่ด้วย เมล็ดมีพิษ, ทนดี ก็เรียก.

บ่อนแตก

หมายถึงก. ก่อเรื่องทำให้คนที่มาชุมนุมกันต้องเลิกไปกลางคัน.

อกแตก

หมายถึงว. ลักษณะของเมืองหรือวัดเป็นต้นซึ่งมีลำนํ้าหรือทางผ่ากลาง เรียกว่า เมืองอกแตก วัดอกแตก; อาการของคนที่เก็บความรู้สึกอัดอั้นตันใจไว้จนทนไม่ไหว. อ. คำพูดที่เปล่งออกมาเมื่อตกใจเป็นต้น (ใช้แก่ผู้หญิง) เช่น อุ๊ย ! อกแตก, อกจะแตก ก็ว่า.