ผลการค้นหา

เทวทูต

หมายถึงน. ชื่อคติแห่งธรรมดา ๓ ประการ คือ ชรา พยาธิ มรณะ.

เทวนาครี

หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.

เทวศ

หมายถึง[ทะเวด] น. เทวษ.

เทวสุคนธ์

หมายถึงน. กลิ่นหอม ๒ อย่าง คือ กลิ่นที่เกิดจากรากบุนนาคและรากมะซาง.

เทวารัณย์

หมายถึงน. สวนสวรรค์. (ส.).

บัตรเทวดา

หมายถึงน. เรียกสิ่งที่ประกอบด้วยก้านกล้วย ๔ ก้านตั้งเป็นเสาทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมเรียวตรงขึ้นไปแล้วรวบยอดปักแผ่นรูปเทวดาที่จะสังเวย ระหว่างร่วมในเสาทำกระบะกาบกล้วยเรียงขึ้นไปเป็นชั้น ๆ สำหรับวางเครื่องสังเวยเทวดา, เรียกสั้น ๆ ว่า บัตร ก็มี.

เทวดายืนแท่น

หมายถึงน. เรียกรูปเทวดาที่วาดหรือปั้นในท่ายืนอยู่บนแท่นว่า เทวดายืนแท่น.

เทวนะ

หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. การเล่น, การเล่นสกา, การกรีฑา. (ป., ส.).

เทวระ

หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. พี่ผัว, น้องผัว. (ป.).

เทวสถาน

หมายถึงน. สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้าหรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป.

เทวอ

หมายถึง[ทะเวอ] ก. ทำ, กระทำ. (ข. เธฺวอ).

เทวัน

หมายถึงน. พี่เขย, น้องเขย. (ส.).