ผลการค้นหา

เหลือเข็ญ

หมายถึงว. ลำบากที่สุด เช่น ยากจนเหลือเข็ญ.

ขู่เข็ญ

หมายถึงก. ทำให้กลัวโดยบังคับ; (กฎ) แสดงกิริยาหรือวาจาให้ผู้อื่นต้องกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สินของผู้นั้น หรือของบุคคลที่สาม.

เข็ญ

หมายถึง[เข็น] ว. ยาก, ยากจน, เช่น ลำบากแสนเข็ญ.

เข็ญใจ

หมายถึงว. ยากจนข้นแค้น.

เคี่ยวเข็ญ

หมายถึงก. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย. (พระราชนิพนธ์ ร. ๖); บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น เช่น เคี่ยวเข็ญให้ขยันหมั่นเพียรในการเล่าเรียน.

แสนเข็ญ

หมายถึงว. มากเหลือเกิน (มักใช้เกี่ยวกับความยากจน) เช่น เขาเป็นคนยากแค้นแสนเข็ญ.

ลำเข็ญ

หมายถึงว. ลำบาก, ยากแค้น. (ปรัดเล).

ก่อกรรมทำเข็ญ

หมายถึงก. ก่อความเดือดร้อนให้รํ่าไป.

ยุคเข็ญ

หมายถึงน. คราวที่มีความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างใหญ่หลวง.