ค้นเจอ 39 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปรัง, กรัง, ตรัง, กระชง, ติกาหรัง, รวงรัง, รัง

เสบียงกรัง

หมายถึงน. อาหารที่เก็บไว้กินได้นาน ๆ, อาหารรองรัง, เช่น ในยามสงครามต้องเตรียมเสบียงกรังไว้มาก ๆ.

รัง

หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.

ร่ายรัง

หมายถึง(กลอน) ว. พรายแสง.

รุงรัง

หมายถึงว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

ลืมคอน,ลืมรัง

หมายถึงก. ลืมกลับบ้าน, ลืมบ้านเรือน, เช่น เที่ยวเสียจนลืมรัง.

ลูกรัง

หมายถึงน. หินแลงที่เป็นเม็ด ๆ.

นาปรัง

หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.

พิมพการัง

หมายถึง[พิมพะ-] ดู พิมปะการัง.

กรัง

หมายถึง[กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.

ฉิ่งตรัง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).

ซรอกซรัง

หมายถึง[ซฺรอกซฺรัง] (แบบ) ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น, เช่น อย่าทันเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรังไป. (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า.

ติกาหรัง

หมายถึง[-หฺรัง] น. เรือนแก้ว. (ช.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ