ผลการค้นหา

แปรผัน

หมายถึงก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, ผันแปร ก็ว่า; (คณิต) เพิ่มขึ้นหรือลดลงโดยสัดส่วนที่เท่า ๆ กัน มี ๒ กรณี คือ แปรผันโดยตรง และ แปรผันแบบผกผัน.

ผัน

หมายถึงก. หัน เช่น ผันหน้า, ผิน หรือ หิน ก็ว่า; ทำให้เปลี่ยนไปจากแนวหรือลักษณะเดิม เช่น ผันน้ำเข้านา.

ผันผยอง

หมายถึงก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว.

ผันผาย

หมายถึงก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.

โพผัน

หมายถึงดู คริสต์มาส ๒.

แปรผันโดยตรง

หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นหรือลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นหรือลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.

แปรผันแบบผกผัน

หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ ลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน หรือเมื่อจำนวนที่ ๑ ลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.

ผกผัน

หมายถึงก. หกหัน, ผันกลับ.

ผันผวน

หมายถึงก. กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน.

ผันผ่อน

หมายถึงก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.

ผ่อนผัน

หมายถึงก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.

ผันอักษร

หมายถึงก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงตํ่าไปตามวรรณยุกต์.