ผลการค้นหา

พนาดอน

หมายถึงน. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี.

สันดอน

หมายถึงน. ดินหรือกรวดทรายเป็นต้นซึ่งนํ้าพัดเอามารวมกัน ปรากฏนูนยาวอยู่ใต้นํ้า ทำให้สูงเป็นสันขึ้น, หลังเต่า ก็เรียก.

ดอน

หมายถึงน. ที่สูงซึ่งมีลักษณะตรงข้ามกับที่ลุ่ม, ที่เขิน, ที่ห่างนํ้า, เนิน, โคก, โขด, เขิน; (ถิ่น-อีสาน) เรียกเกาะในแม่นํ้าว่า ดอน; คำประพันธ์โบราณเขียนเป็น ดร ก็มี.

ประดอน

หมายถึงก. อุดหรือยัดปิดรูไว้.

เรดอน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๘๖ สัญลักษณ์ Rn เป็นแก๊สกัมมันตรังสีที่มีปรากฏในธรรมชาติ ลักษณะเป็นแก๊สเฉื่อย. (อ. radon).

วนาดร,วนาดอน

หมายถึงน. ป่าสูง. (วนา + ดอน), พนาดอน หรือ พนาดร ก็ว่า.

กระดอน

หมายถึงก. สะท้อนขึ้น.