ผลการค้นหา

วัจฉ์,วัจฉก

หมายถึง[วัด, -ฉก] (แบบ) น. ลูกวัว. (ป.; ส. วตฺส, วตฺสก).

อีลุ่ยฉุยแฉก

หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีหลุยฉุยแฉก หรือ อีฉุยอีแฉก ก็ว่า.

กระโฉกกระเฉก

หมายถึงว. โขยกเขยก. (ปาเลกัว).

อีฉุยอีแฉก

หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีลุ่ยฉุยแฉก หรือ อีหลุยฉุยแฉก ก็ว่า.

อีหลุยฉุยแฉก

หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีลุ่ยฉุยแฉก หรือ อีฉุยอีแฉก ก็ว่า.

ฉก

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. วงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้ ใบด้านล่างเป็นคราบสีเทา ไม่ใคร่หักหรือพับ จั่นเป็นพวงห้อย ออกผลเป็นทะลายใหญ่, รังกับ หรือ รังไก่ ก็เรียก.

เฉก

หมายถึงว. เช่น, เหมือน.

กระเฉก

หมายถึงว. เขยก. (ปาเลกัว).

กระแฉก,-กระแฉก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.

ฉก

หมายถึงก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก.

ตัจฉก

หมายถึง[-ฉก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ป.; ส. ตกฺษก).

กระฉอกกระแฉก

หมายถึง(ปาก) ก. กระฉอก, กระเพื่อมออกมา.