ค้นเจอ 25 รายการ

จ้อย

หมายถึงว. ไม่ได้วี่แวว, ไร้วี่แวว, เช่น หายจ้อย เงียบจ้อย.

จี๋จ้อ

หมายถึงดู จิงจ้อ.

กระจ้อน

หมายถึงว. เล็ก, ไม่โต.

จดจ้อง,จด ๆ จ้อง ๆ

หมายถึงก. ตั้งท่าจะทำแล้วไม่ลงมือทำเพราะไม่แน่ใจ.

จ้อก,จ้อก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมา.

จ้อกวอก

หมายถึงว. ขาวมาก (มักใช้แก่หน้าที่ผัดแป้งไว้ขาวเกินไป).

จ้อง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ร่ม. (อนันตวิภาค ว่า จ่อง).

จ้อน

หมายถึงดู กระจ้อน ๑.

จ้อมป้อม

หมายถึงว. จอมเปาะ.

จิงจ้อ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Convolvulaceae เช่น จิงจ้อขาว จิงจ้อเหลี่ยม หรือ จี๋จ้อ [Operculina turpethum (L.) S. Manso] ลำต้นเป็นเหลี่ยมหรือมีครีบ ดอกสีขาว จิงจ้อใหญ่ จิงจ้อเหลือง หรือ จิงจ้อขน (Merremia vitifolia Hallier f.) ลำต้นกลม มีขนมาก ดอกสีเหลือง, ทั้ง ๒ ชนิดรากใช้ทำยาได้.

จ้อง

หมายถึงก. เพ่งตาดูหรือมุ่งมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จ้องหน้า, มุ่งคอยจนกว่าจะได้ช่อง, คอยที, เช่น จ้องจับผิด จ้องจะทำร้าย จ้องจะแทง, กิริยาที่เอาปืนหรืออาวุธเล็งมุ่งตรงไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.

จ้องหน่อง

หมายถึงน. เครื่องทำให้เกิดเสียงเป็นเพลง โดยใช้ปากคาบแล้วกระตุกหรือชักด้วยเชือกให้สั่นดังเป็นเสียงดนตรี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ