ผลการค้นหา

ตราจอง

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ใบอนุญาตให้จับจองที่ดิน ซึ่งกำหนดให้ผู้รับอนุญาตต้องทำประโยชน์ในที่ดินให้แล้วภายใน ๓ ปี.

อาจอง

หมายถึงว. มีลักษณะสง่าผึ่งผาย, องอาจ ก็ว่า.

คล้องจอง

หมายถึงก. สัมผัสกัน, มีเสียงสระเดียวกันหรือถ้ามีตัวสะกดก็ต้องอยู่ในมาตราเดียวกัน เช่น มี-ปี จันทร์-ฉัน การ-บาน; ไม่ขัดกัน เช่น พยานให้การคล้องจองกัน.

จับจอง

หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.

ใบจอง

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือแสดงการยอมให้เข้าครอบครองที่ดินชั่วคราวในเขตท้องที่ที่ยังมิได้ประกาศเขตสำรวจที่ดิน หรือในกรณีที่สภาพของที่ดินเป็นแปลงเล็กแปลงน้อย ซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นผู้ออกให้.

จัดจอง

หมายถึง(โบ) น. ทุ่น, แพ, เรือน้อย, สัดจอง ก็ว่า. (ข. สาต่ ว่า ลอย, จง ว่า ผูก).

สัดจอง

หมายถึงน. ทุ่น, แพ, เรือน้อย, จัดจอง ก็ว่า. (ข.).

จอง

หมายถึงก. ผูกไว้; มั่นหมายไว้, ขอกำหนดไว้, เช่น จองกฐิน จองที่. (ข. จง ว่า ผูก).

จำจอง

หมายถึงก. ใส่ตรวนหรือเครื่องพันธนาการขังไว้ในคุกในตะรางเป็นต้น, จองจำ ก็ว่า.