คำศัพท์ไทย – จีน

คำศัพท์ภาษาไทย

เถาวัลย์

ภาษาจีน苜

คำอ่าน [mù]

ภาษาจีน蔓生植物

คำอ่าน [màn shēng zhí wù]

พจนานุกรมไทย เถาวัลย์ หมายถึง:

  1. น. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).

 ภาพประกอบ

  • เถาวัลย์ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เถาวัลย์ ภาษาจีน 苜 คำอ่าน [mù]
  • เถาวัลย์ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เถาวัลย์ ภาษาจีน 蔓生植物 คำอ่าน [màn shēng zhí wù]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.กล้าของพืช, กล้าไม้ 2.เครือหรือเถาของพืชเถาวัลย์ 3.กล้า, ลูกพันธุ์ ชื่อเถาวัลย์กาฝากชนิดหนึ่งที่ชอบเกาะตามต้นหยางหรือต้นหลิว พืชประเภทเถาวัลย์, พืชไม้เลื้อย พืชประเภทเถาวัลย์ชนิดหนึ่ง พืชเถาวัลย์ชนิดหนึ่ง รั้วที่มีไม้ดอก และเถาวัลย์เกาะเป็นแนว เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เจ้าของ เทศกาลไหว้พระจันทร์ เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด

 กลับไปที่หน้าหลัก "คำศัพท์ไทย – จีน"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "เถาวัลย์"

 คำศัพท์ไทย – จีน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด

 บทความยอดนิยม

ดูบทความ ภาษาจีน

 บทความล่าสุด

ดูบทความ ภาษาจีน

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"

ดูบทความทั้งหมด

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่แนะนำมาใหม่

กำแพงเพชร ภาษาจีนคืออะไร

ก ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเย่น ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโล ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเจนซัลไฟด์ ภาษาจีนคืออะไร

ค้นหาคำศัพท์ภาษาไทย - จีนทั้งหมด