คำศัพท์ภาษาไทย อุปมา, อุปมา คนที่เลียนแบบคนอื่นอย่างไม่รู้จักพลิกแพลงไม่เพียงแต่จะทำได้ไม่เหมือนทั้งยังสูญเสียจุดเด่นของตัวเองไปด้วย

[อุปะ-, อุบปะ-] น. สิ่งหรือข้อความที่ยกมาเปรียบ, มักใช้เข้าคู่กับ อุปไมย ในประโยคเช่น เรื่องนี้มีอุปมาฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น. ก. เปรียบเทียบ. (ป., ส.).

[อุปะ-, อุบปะ-] น. สิ่งหรือข้อความที่ยกมาเปรียบ, มักใช้เข้าคู่กับ อุปไมย ในประโยคเช่น เรื่องนี้มีอุปมาฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น. ก. เปรียบเทียบ. (ป., ส.).